«و نحن نعهد الیک أیها الولی المخلص المجاهد فینا الظالمین أیدک الله بنصره الذی أید به السلف من أولیائنا الصالحین: أنه من اتقی ربه من اخوانک فی الدین، و أخرج مما علیه الی مستحقیه، کان آمنا من الفتنة المبطلة، و محنها المظلمة المظلمة، و من بخل منهم بما أعاده الله من نعمته علی من أمره بصلته، فانه یکون خاسرا بذلک لأولاه و آخرته».(1)
[شیخ مفید قدس سره]- ای دوست با اخلاص که در راه ما با ستمگران در ستیز و پیکاری، خداوند تو را به نصرت و یاری خویش، همان گونه که دوستان شایستهی پیشین ما را تایید فرمود، تایید کند – سفارش میکنیم هر یک از برادران دینی تو که تقوای خدا پیشه کرد و آنچه را که بر گردن دارد، به مستحقانش رساند، در فتنهی ویرانگر بر باد دهنده و گرفتاریها و آشفتگیهای تاریک و گمراه کننده در امان خواهد بود و آن کس که در دادن نعمتهایی که خداوند به او کرامت فرمود، به کسانی که فرمان رسیدگی به آنها را داد، بخل ورزد، زیانکار دنیا و آخرت خویش خواهد بود.
1) احتجاج، ج 2، ص 499؛ بحار الانوار، ج 53، ص 177.
