استواری آفرینش

خلقت پدیده ها بر اساس استواری قرار دارد (و ما خلقناهما الا بالحق) و بر این اساس اصل بر این است که در جامعه صحیح نقص و عیب و تبعیضی وجود نباید داشته باشد. هیچ چیز نباید ارکان حیات انسانی را متزلزل سازد. هیچ گونه ناروائی و تاریکی نباید در جامعه باشد.

هنگامی که اصل بر استواری آفرینش باشد حقیقت های بزرگی در این جهان وجود خواهد داشت و این حقایق باید زنده بمانند و شرط بزرگی حقیقت آزاد بودن انسان برای پذیرش مسولیت و انجام تعهد است.

استواری آفرینش ایجاب می کند که در جامعه نابرابری و تبعیض نباشد، انسانها آزاده باشند، آزاد بیندیشند و خدای را آزادانه عبادت کنند. هر مانعی که در سر راه این نقشه و طرح باشد طاغوت است و باید در برابر آن

ایستاد. هر برنامه و نظامی که مخالف، این امر باشد محکوم است و دیر یا زود زایل خواهد شد.