زمان مطالعه: < 1 دقیقه
در عهد قدیم از کتاب مقدّس آمده است:
«از وجود اشرار وظالمان دلتنگ مباش که به زودى ریشه ظالمان بریده خواهد شد، ومنتظران عدل الهى زمین را به میراث برند وآنان که لعنت شده اند، پراکنده شوند و صالحان از مردم، همان کسانى اند که زمین را به میراث برند وتا فرجام حیات جهان در آن زندگى کنند».(1)
این حقیقت، در قرآن کریم نیز تکرار شده است:
(وَلَقَدْ کَتَبْنا فِى الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ اَنَّ الارْضَ یَرِثُها عِبادِىَ الصّالِحُونَ)(2) «و بى گمان، در زبور، پس از تورات نوشتیم که زمین را بندگان شایسته ما به ارث خواهند برد».
1) کتاب مقدّس، سفر مزامیر داوود، مزمور 37.
2) انبیاء (21) آیه 105.
