ممکن است سئوال کنند موعود جهانى و نجات دهنده دنیا بعد از ظهور چه خواهد کرد؟ این همه انتظار براى چیست، و او در دولت خود که بزرگترین دولتهاى جهان خواهد بود، چه برنامهاى دارد؟
در پاسخ این سئوال مىگوئیم: خوشبختانه این معنى در احادیث معتبر اسلامى که شیعه و سنى روایت کردهاند با صراحت هرچه تمامتر آمده است. بر اساس روایات اسلامى، مهدى منتظر که همان موعود جهانى است، تمام مرزها را از میان برمىدارد.
سراسر جهان را در زیر یک پرچم گرد مىآورد. حکومت او داراى یک پرچم و یک قانون و یک دین است که همان پرچم پرافتخار اسلام و قوانین حیاتبخش قرآن مجید و دین مبین اسلام مىباشد، و در آن روز کلیه مردم دنیا با جان و دل آن را مىپذیرند.
در دولت مهدى که با همکارى یاران باوفایش (ده هزار مرد با اراده و صمیمى و قویدل که دلهائى همچون پارههاى آهن و اراده پولادین دارند) تشکیل مىیابد همه باید کار کنند. از تمام ذخایر زیرزمینى و منابع طبیعى بهرهبردارى مىشود. معادنى که تا آن زمان دست نخورده مانده است، استخراج خواهد شد، و مورد استفاده قرار مىگیرد.
از تمام آبهاى زیرزمینى و بارانهاى موسمى و زمینهاى قابل کشت بهره بردارى مىشود. یک وجب زمین و یک قطره آب به هدر نمىرود. تمام دفینهها و گنجها از دل زمین بیرون مىآید و به مصرف مىرسد. ویرانهاى در روى زمین نمىماند، جز این که آباد مىگردد. او در برنامه دولت خود جهان آشفته را در تاریکترین ایام و بحرانىترین ازمنه تاریخ، در هم کوفته و به جاى آن، دنیاى نوى بنا مىکند که از صلح و صفا و آرامش و آسایش و آزادى مطلق برخوردار باشد.
دنیائى که مردم آن در مساوات و برابرى کامل به سر برند. جز راستى و درستى راهى
نپویند، و از بدى و پلیدى برکنار بمانند. همه یک دل و یک زبان و یک هدف زندگى کنند، و هیچگونه عقده و کمبودى نداشته باشند. بیمارى و بیکارى به کلى ریشهکن شود، و فقر و فلاکت رخت از جهان بربندد، بندگان خدا براى همیشه از تبعیضها و بىعدالتىها و قید و بندها آسوده و آزاد گردند. چنان عدل و داد و رفاه و آسایش سراسر جهان را فراگیرد، و مردم در امنیت و آزادى و خوشى و خرسندى به سر برند که از آغاز خلقت تا آن زمان چنان وضعى تحقق نیافته باشد. این همان آرزوى طلائى و مدینه فاضله افلاطونى است که همه دنبال آن مىگردند! این عقیده و ایمان و انتظار در طرز تفکر و جهانبینى بسیارى از فلاسفه الهى و مادى، از افراد غیر مسلمان هم دیده مىشود. «افلاطون» و پیروان مکتب او از دیر زمان در اندیشه «مدینه فاضله» بودهاند. «شاو» از «عمر نهصد ساله» بشر سالم آینده سخن گفته، و «راسل» «دنیائى که من مىبینم» طرح نموده، و «انیشتین» بشریت را به آینده بهتر، نوید داده است، و هکذا …
هیچ کدام چنان که باید نمىدانستهاند که مبتکر این انقلاب بزرگ جهانى کیست و این آرزو با چه نیروئى و توسط چه کسى تحقق مىیابد؟ اعتقاد شیعیان درباره پیشواى غائب به طور قاطع به این فکر و انتظارها، و آرزوها پاسخ مثبت مىدهد. مبتکر این انقلاب امام زمان غائب است. شیعیان مىگویند که چنین تحولى پدید مىآید، در دولت او سراسر جهان را نور علم و معرفت فراگرفته و همه به تکامل علمى و عقلى مىرسند.
همه جا سرسبز و خرم، همه کس شاد و خندان، مرد و زن سالم و نیرومند. سطح افکار بسیار بالا و میزان و معلومات فوق العاده عالى است. به میزانى که حدى براى آن متصور نیست. همه با ایمان و خداشناس و پاکدامن، و از بامداد تا شامگاه به یاد ذات حق و مراقبت انجام وظیفه فردى و اجتماعى هستند.
این دولت بزرگ و حکومت شکوفا محصول نهضت جهانى و انقلاب بىنظیر مهدى موعود بازمانده خاندان نبوت، و آخرین برگزیده خداست که بر اثر کار و کوشش و فعالیت مداوم تمام افراد بشر، و عمران و آبادى سراسر جهان پدید مىآید. در آن روز چهره جهان چنان خواهد شد که لسان الغیب شیراز مىگوید:
نفس باد صبا مشک فشان خواهد شد
عالم پیر دگرباره جوان خواهد شد
ارغوان جام عقیقى به سمن خواهد داد
چشم نرگس به شقایق نگران خواهد شد
این تطاول که کشید از غم هجران بلبل
تا سراپرده گل نعره زنان خواهد شد
