اما تعداد یاران و اصحاب حضرت مهدی – علیه السلام – که با آن حضرت بیعت می کنند، همان عدد اصحاب بدر است که 313 نفر باشند. سلیمان بن هارون عجلی روایت می کند که از حضرت امام صادق – علیه السلام – شنیدم می فرماید:«به درستی که صاحب این امر، یعنی قائم آل محمد محفوظ است که اگر همهی مردم بروند، خداوند متعال اصحاب او را می آورد و اینان همانهایی هستند که در قول خداوند آمده است:
(یا ایها الذین آمنوا من یرتد منکم عن دینه فسوف یاتی بقوم یحبهم و یحبونه اذلة علی المومنین اعزه علی الکافرین).(1)
و نیز:(اینما تکونوا یات بکم الله) که اینان اصحاب حضرت مهدی
– علیه السلام – هستند».
حضرت علی – علیه السلام – فرمود:«سوگند به خدا! من اصحاب امام مهدی را می شناسم، نام و قبیلههای آنان و نام امیرشان را می دانم، اینان افرادی هستند که خداوند متعال آنان را از قبیلهها و مناطق مختلف که پراکندهاند، یکی – یکی و دوتا – دوتا حتی تا نه نفر جمع می کند و به تعداد اهل بدر؛ یعنی 313 نفر می رسند و این است قول خداوند:(اینما تکونوا یات بکم الله جمیعا ان الله علی کل شیء قدیر) تا جایی که مردی که لباس انجام وظیفه به تن کرده، آن را از تن نمیکند تا آنکه خداوند متعالی او را به آن برساند».(2)
«ابو خالد کابلی» از حضرت امام زینالعابدین – علیه السلام – روایت کرده است که فرمود: «آنانی که در رختخوابشان مفقودند (اشاره به این است که اینان در رختخوابشان بودند، هنگامی که وقت ظهور رسید، خداوند اینان را از رختخوابشان بیرون میآورد و در مکه جمعشان میکند) 313 مرد به تعداد اهل بدر میباشند و شب را در مکه به صبح می آورند و آن قول خداست که می فرماید: (اینما تکونوا یات بکم الله جمیعا) و اینان اصحاب قائم آل محمدند».(3)
1) همان مدرک، ص 424.
2) غیبت شیخ طوسی.
3) کمال الدین.
