حضرت امام حسن عسگری – علیه السلام – بر امامت فرزند قائم و منتظرش حضرت مهدی – علیه السلام – تصریح کرده و در بحثهای گذشته، روایاتی را از آن حضرت در این زمینه توضیح دادیم که از جملهی آنها این روایت بود:
شخصیت ثقه «احمد بن اسحاق بن سعد اشعری» می گوید: بر امام حسن عسگری ابومحمد – علیه السلام – وارد شدم و من می خواستم که از آن حضرت از خلیفهاش بپرسم. حضرت عسگری ابتدا به سخن کرد و فرمود: «ای احمد بن اسحاق! خداوند متعال از زمان خلقت آدم، زمین را از حجتش خالی نگذاشته تا اینکه ساعت قیامت فرا رسد و به وسیلهی همان حجت از اهل زمین، دفع بلا می شود و باران نازل می گردد، و برکات زمین بیرون می آید».
احمد می پرسد: ای فرزند رسول خدا! مشخصا امام و خلیفهی بعد از تو چه کسی است؟
حضرت عسگری – علیه السلام – با شتاب به اندرون خانه رفت و سپس
برگشت در حالی که بقیه الله فی الارض را با خود به همراه داشت و صورت آن حضرت همچون ماه شب چهارده میدرخشید و در این موقع، عمر آن حضرت سه سال بود، سپس امام حسن عسگری – علیه السلام – می فرماید: «ای احمد بن اسحاق! اگر تو پیش خدا و حجج خدا کرامت و موقعیت نداشتی، این پسرم را به تو نشان نمی دادم، او همنام و هم کنیهی رسول خداست که زمین را از عدل و قسط پر می کند، همچنانکه از ظلم و جور پر شده باشد.
ای احمد بن اسحاق! مثل او در این امت، مثل خضر و ذی القرنین است، سوگند به خدا!غیبتی خواهد کرد که فقط مردمی بر امامتش باقی میمانند که خداوند ایمان آنان را ثابت کرده باشد و به آنان توفیق دعا برای فرج آن حضرت داده باشد و گرنه هلاک میشوند».
احمد با شتاب گفت: آیا علامتی که اطمینان بیشتر قلبم باشد موجود است؟
حضرت امام منتظر – علیه السلام – به سخن آمد و فرمود:«من بقیه الله در زمینم و منتقم از دشمنان خدایم».
احمد وقتی که این علامت را از حضرت مهدی – علیه السلام – دید به آن اکتفا نمود و قلبش اطمینان بیشتری پیدا کرد و از منزل آن حضرت بیرون رفت در حالی که خوشحال و دلش آرام گرفته بود. و فردای آن روز هم به خانهی امام عسگری – علیه السلام – برگشت و وقتی که خدمت آن حضرت رسید گفت: ای فرزند رسول خدا! به آنچه دیروز برمن منت گذاشتی خیلی خوشحالم و سوالی دارم و آن اینکه سنتی که از خضر و ذی القرنین در امام منتظر هست، چیست؟
امام حسن عسگری – علیه السلام – فرمود:«طولانی شدن غیبت آن حضرت».
احمد، توضیح بیشتری خواست و حضرت فرمود: آری، سوگند به پروردگارم! غیبتش طولانی میشود که اکثر قایلین به آن حضرت، ارتداد پیدا می کنند کسانی که بر ولایت ما باقی میمانند کسانی هستند که خداوند ایمان را در قلب آنان راسخ کرده و مورد تایید خاصی خود قرار داده است. ای احمد بن اسحاق! این امری از امور خدا و سری از اسرار و غیبی از غیب الهی است، پس آنچه را به تو ارائه کردم داشته باش و پنهان دار و از شکرکنندگان باش که اگر چنین کردی در مقام علیین با ما هستی».(1)
در اینجا بحث بشارتهایی که از پیغمبر اسلام – صلی الله علیه و آله و سلم – و امامان معصوم – علیهم السلام – نقل شده بود، به پایان میرسانیم و نتیجهی آنها به طور کلی این بود که حضرت ولی الله الاعظم، امام منتظر – علیه السلام – ظهور خواهد کرد و عدل و حق را برقرار خواهد نمود و ظلم و ستم را در هم خواهد کوبید و او فرزند امام حسن عسگری و حضرت نرجس و نهمین فرزند اباعبدالله الحسین و همنام و هم کنیه پیغمبر اکرم – صلی الله علیه و آله و سلم – می باشد.
1) همان مدرک.
