«عَن زَیْد بْن ثابت، قالَ: سَمِعْتُ رَسُولَاللّهِ (ص) یَقُولُ:
عَلیُّ بْنُ أَبیطالبٍ قائِدُ الْبَرَرَةِ وَ قاتِلُ الْفَجَرَةِ، مَنْصُورٌ مَن نَصَرَهُ، مَخْذُولٌ مَن خَذَلَهُ، الشّاکُّ فی عَلیٍّ – علیه السّلام – هُوَ الشّاکُّ فِی الْإِسلامِ، وَ خَیْرُ مَن أُخَلِّفُ بَعْدِی و خَیْرُ أَصْحَابی عَلیٌّ، لَحْمُهُ لَحْمی وَ دَمُه دَمی وَ أَبُوسِبْطَیَّ، و مِنْ صُلْبِ الْحُسَیْنِ یَخْرُجُ الْأَئِمَّةُ التِّسْعَةُ، وَ مِنْهُمْ مَهدِیُّ هذِهِ الْأُمَّةِ.»(1)
(یعنی:
از زید بن ثابت منقول است که گفت: از رسولِخدا (ص) شنیدم که میفرمود:
علیّ بن أبیطالب، پیشوایِ درستکاران و کُشنده فاجران است؛ آنکه او را یاری کُنَد یاریشده است، و آنکه او را فروهِلَد فروهشته؛ کسی که درباره علی
– علیه السّلام – شک کُنَد، در إسلام شک کرده است. بهترینِ کسانی که پس از خود بر جای میگُذارَم و بهترینِ یارانِ من، علی است. گوشتِ او، گوشتِ من، و خونِ او خونِ من، و پدرِ دو نواده من است. از صُلْبِ حُسَین، نُه إمام خارج میشود، و مَهدیِّ این أُمَّت از ایشان است.).
1) منتخبالأثر /203 «ط. جدیدِ سهجلدی: 162:2»، به نقل از کفایةالأثر «ص 96 و 97».«نیز آمده است در: بحارالأنوار، ط. 110 جلدی، 318:36».
