خلقی که در انتظار ظهور «مصلح» به سر می برد، باید خود «صالح» باشد

… شیعه ی مهدی همان شیعه ی آل محمد (صلی الله علیه وآله) است، … همان منتظران، همانان که پیش از قیام مهدی نیز، اقتدای به مهدی می کنند…

آیا خلقی که اقتدای به مهدی (علیه السلام) کند، جز «خلق صالح» تواند بود،…

روشن گشت که انتظار، چه تعهد بزرگ، و چه تکلیف عظیمی است… چه خودسازیها، و چه آمادگیها می طلبد…

پیداست که جهان مقارن ظهور،… آکنده است از فساد… و تباهی… در میان این جهان آکنده از ستم… و مملو از گناه و فسق… که همه جا را تاریکی… تجاوزها… وتطاولها و عدوانها گرفته است، و مردمان… از… اسرار عالم بیخبرند و غافل، و از دین خدا… دورند… آن دسته… که به خدا مؤمنند… و خود را اهل دین می شمارند، و امام غایب ناظر بر کردارها را باور دارند،… جزء جوهر اصلی دینشان «عمل صالح» است، و خود… شب و روز چشم برهاند، تا آن امام برسد، و جهان را… به صلاح بازآورد، و پیوسته… آن امام مصلح را می طلبند،اینچنین قومی… نباید منحرف و غرق در فساد… و ستم به یکدیگر باشند… اگر باشند، خلاف منطق «انتظار مصلح» است. بلکه چنین قومی باید خود صالح باشند، و پیش از ظهور مهدی نیز به او اقتدا نمایند… و به نشر صلاح و عدل در همه ی جهان، خود پایبند باشند…

چنین قومی باید خود «صالح» باشند، تا با «مصلح» سنخیت داشته باشند،… و چون مصلح ظاهر شود، بتوانند در کنار او قرار گیرند،…

آری، روزی، گروهی از مردم جهان، … به رهبری مهدی موعود (علیه السلام)، وارثان زمین … خواهند شد، اما چه کسانی؟ صالحون؛ اَنّ الارضَ یَرثُها عبادی الصالحون(1) پس، «خلقی که در انتظار ظهور مصلح به سر میبرد، باید خود صالح باشد»(2)

1) سوره انبیاء آیه 105.

2) خورسید مغرب /334-257، محمدرضا حکیمی؛ دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ 6؛ با تلخیص.