خداوندی که انسان را آفرید او را بیهوده و بازیچه نیافرید. نخواست که او موجودی ذلیل، توسری خور، بدبخت و سیه روز باشد. او نخواست که انسانها برخی برده بوده برخی دیگر، باشند و زجر بکشند و به ادامه حیات ننگین خود بپردازند.
خداوند نمی خواهد و نمی پسندد که در زمین ظلم و سیه روزی باشد،
نمی خواهد که مردم تیره بخت و گرفتار باشند، نمی پسندد که عده ای در کمال عیش و نوش و اسراف و استراحت باشند و عده ای دیگر در عین سیه روزی. او به این امر راضی نیست و سکوت و سکون انسانها را در برابر این جریان نمی پسندد.
خداوند نمی خواهد که زمین مرکز فساد باشد عده ای از گمراهان و فاسدان در آن به خونریزی و ستم مشغول باشند. خواست او این است گهواره زمین آن سیاست را پیدا کند که مهد پرورش خلیفه الله باشد، زمین محل عبادت و سجده گاه بندگان پاک و خالص باشد. پس خواست او موافق با حرکت اصلاحی جهان است.
