قرآن کریم میفرماید:
«وَ قُلْ اِعْمَلُوا فَسَیَرَی اللَّهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ»(1)
[ای پیامبر به مردم] بگو عمل کنید [ولی بدانید] که خداوند و پیامبرصلی الله علیه وآله و مؤمنان، کارهای شما را میبینند.
در روایات آمده است که مراد از «مؤمنون» در این آیه شریفه، امامان معصومعلیهم السلام
هستند.(2) بنابراین، اعمال مردم به نظر امام زمانعلیه السلام میرسد. و آن بزرگوار از پس پرده غیبت، شاهد و ناظر کارها است. این حقیقت اثر تربیتی بزرگی دارد و شیعیان را به اصلاح کارهای خود وامیدارد و از این که در برابر حجّت خدا و امام خوبیها به زشتیها و گناهان آلوده شوند باز میدارد. البته به هر اندازه توجه انسان به آن معدن صفا و پاکی، بیشتر باشد، آئینه دل و جانش، صفای بیشتری مییابد و این روشنی و زلالی در گفتار و رفتار او آشکارتر میگردد.
1) سوره توبه، آیه 105.
2) کافی، ج 1، باب عرض الاعمال، ص 171.
