زمان مطالعه: < 1 دقیقه
«و لیعلموا أن الحق معنا و فینا، لا یقول ذلک سوانا الا کذاب مفتر، و لا یدعیه غیرنا الا ضال غوی، فلیقتصروا منا علی هذه الجملة دون التفسیر، و یقنعوا من ذلک بالتعریض دون التصریح، ان شاء الله».(1)
باید بدانند حق با ما و نزد ماست؛ جز ما، کسی این سخن را بر زبان نمیراند مگر دروغگوی تهمت زن. و غیر از ما، احدی این ادعا را نمیکند مگر آنکه گمراه و گمراه کننده است. به همین جمله از ما اکتفا کنند و تفسیرش را نخواهند، و به همین کنایه قناعت کنند، و دنبال تصریح آن نروند که به خواست خدا کنایه آنها را بس است.
1) کمال الدین و تمام النعمة، ص 511؛ بحار الانوار، ج 53، ص 191، به نقل از کمال الدین.
