یکى از دعاهاى بسیار مهم و با ارزش در میان شیعه، دعاى «ندبه» است که عاشقان حضرت ولى عصر عجّل الله تعالى فرجه الشّریف هر صبح جمعه دور هم گرد آمده و با خواندن آن، با حضرتش تجدید عهد و پیمان مىکنند؛ این دعا سندى صحیح
دارد و بخش عمده و چشمگیر آن، التجاء به مهدى موعود و تأسّف از غیبت و دردمندى از فراق آن بزرگوار است و بخشهایى از این دعا، مربوط به جدّ بزرگوار امام زمان عجّل الله تعالى فرجه الشّریف سالار شهیدان است؛ مانند: «این الحسن؟ این الحسین؟ این ابناء الحسین؛ حسن علیه السّلام کجا است؟ حسین علیه السّلام چه شد؟ فرزندان حسین کجایند و چه شدند؟».
قسمت دیگرى از این دعاى شریف «این الطالب بدم المقتول بکربلا؟؛ کجاست آن طالب خون شهید کربلا؟» که از حساسیت فوق العادهاى برخوردار است.
ندبهکنندگان مهدى عجّل الله تعالى فرجه الشّریف، منتظران منتقم آل محمدند تا تقاص خون به ناحق ریخته فرزند فاطمه علیها السّلام را بگیرد و موجب شادى و بهجت قلب نازنین رسول خدا صلّى الله علیه و آله و سلّم شود.
آرى، صبح جمعه و دعاى سوزان ندبه، در فراق امام زمان و یاد سید الشهدا علیه السّلام است. و چه بسا همین یاد امام حسین علیه السّلام در صدق و صفاى این دعا، اثرى ژرف به جاى نهد.
