تردیدى نیست که دعا به همراه حرکت وفعالیّت ودر کنار امر به معروف ونهى از منکر، از عوامل نزدیک ساختن ظهور امام زمان«علیه السلام» است. دعاهاى زیادى در باب ظهور امام و ثواب انتظار رسیده است. یکى از دعاهایى که مؤمنان، آن را مى خوانند و تکرار مى کنند، دعاى زیر است:
«اللّهم کن لولیّک الحجة ابن الحسن، صلواتک علیه وعلى آبائه، فى هذه الساعة وفى کُلّ ساعة، ولیّاً وحافظاً وقائداً وناصراً ودلیلاً وعیناً حتى تسکنه ارضک طوعاً وتمتّعه فیها طویلاً».
در دعاى «افتتاح» این شکایت تلخ واین دعاى دلپذیر را مى خوانیم:
«اللّهُمَّ اِنّا نرغب الیک فى دولة کریمة تُعِزُّ بها الاسلام واهله وتذلُّ بها النّفاق واهله وتجعلنا فیها مِنَ الدّعاةِ الى طاعتک والقادة الى سبیلک وترزُقُنا بها کرامة الدّنیا والآخرة … اللّهُمَّ اِنّا نَشْکُو الیک فَقْدَ نَبیّنا ـ صلواتک علیه وآله ـ وغَیْبَةَ وَلیّنا وکثرة عَدُوِّنا وَقِلَّةَ عَدَدِنا وَشِدَّةَ الْفِتَنِ بِنا وَتَظاهُرَ الزمان علینا»؛
«خدایا! ما از تو امید داریم آن حکومت کریمى را برقرار سازى و به سبب آن اسلام و مسلمین را عزت بخشى و نفاق و اهل آن را ذلیل گردانى و ما را در آن، از دعوت کنندگان به طاعت خویش واز رهبران راه هدایتت قرار دهى وکرامت دنیا وآخرت را به ما روزى فرمایى … خدایا! از نبودِ پیامبرمان ـ که درود تو بر او و خاندانش باد ـ و غیبت ولىّ مان و فزونى دشمن مان و کمى عددمان و زیادى فتنه هایى که بر ما فرود مى آید و ناسازگارى زمانه، به تو شکوه مى کنیم».
