پس از انتقال امامت به آن حضرت و خواندن نماز بر جنازه پدر بزرگوارش در اثر تعقیب کردن معتمد عباسی برای دستگیر کردن وی غیبت فرمود. حتی بر خواص هم رسماً ظاهر نمی شود، اما نائب خاص برای خود انتخاب فرمود تا مرجع شیعیان باشد. حوائج و سؤالات خود را به وسیله او به آنحضرت برسانند و دریافت جواب کنند.
نواب چهارگانه
همانطوری که می دانیم غیبت حضرت مهدی (علیه السلام) با غیبت دیگران کاملا متفاوت بود و از طرفی انتخاب نائب آن هم به تعداد چهار نفر هم از جمله ویژگیهای منحصر به فرد می باشد. نواب چهارگانه حضرت عبارتند از: «نائب اول» ابو عمر عثمان بن سعید العمری الأسدی، برای سه امام نیابت کرده که عبارتند از حضرت امام علی النقی (علیه السلام) و حضرت امام حسن عسگری (علیه السلام) و حضرت حجّت (علیه السلام). نیابت او برای حضرت حجّت (علیه السلام) از سال 260 تا سال 280 بود. «نائب دوم» پسر او محمّدبن عثمان العمری بعد از وفات پدرش به نیابت حضرت انتخاب شد از سال 280 تا 305 و او نیز از حضرت عسکری (علیه السلام) نیابت کرده. «نائب سوم» ابوالقاسم حسین بن روح نوبختی پس از وفات محمدبن عثمان به نیابت منصوب شد
از سال 305 تا سال 326. «نائب چهارم» ابوالحسن علی بن محمد سمری از سال 326 بعد از وفات حسین بن روح به نیابت تعیین شد تا سال 329 که در نیمه شعبان وفات کرد.
علامه مجلسی در بحارالانوار، سفرا و کلای امام در زمان غیبت را بدین صورت آورده است: وکیل او عثمان بن سعید بود او هم وصیت نمود که بعد از وی فرزندش محمدبن عثمان باشد و او ابوالقاسم حسین بن روح نوبختی را معین کرده او هم ابوالحسن علی بن محمد سمری را هنگام وفات سمری از او خواستند که جانشین خود را معرفی کند. اما او کسی را تعیین نکرد و گفت که دیگر کار به دست خداست و بدینگونه بعد از سمری غیبت کبری آغاز شد. مرحوم آقا سیداسماعیل طبرسی نوری در کتاب کفایة الموحدین آورده است که سفرا و وکلای حضرت مهدی (علیه السلام) چهارنفر بودند که اول ایشان عثمان بن سعید عمروی بود. بعد از وی پسرش محمدبن عثمان بن سعید عمری از طرف امام عصر نائب و منصوب گردید. سوم ایشان شیخ ابوالقاسم حسین بن روح بود. چهارم ایشان شیخ ابی الحسن علی بن محمد سمری بود.
