رهائی و آزادی بشر

و بالاخره مذاهب گویند روزگاری در آینده خواهیم داشت که بشر بمعنای واقعی آزادی خود را باز خواهد یافت، از همه غل و بندهای گرانبار و غیر فطری که بر دوش اوست خود را آزاد خواهد دید.

او از همه بندگی ها جز بندگی خدا آزاد می شود، از همه اسارت ها رهائی می یابد. دیگر بند استثمار قدرتمندان او را بسوئی و جهتی نامعقول نمی کشاند. دیگر او ناگزیر نیست در برابر بت های مقام و ثروت و زیبائی ها به کرنش و تعظیم بایستد.

آزادی او مقید و مشروط است: مفید بحدود الهی و مشروط به خیر خود و جامعه. او دیگر مجبور نیست به اعتیاد و می خوراگی برای سکون و آرامش خود تن در دهد. ناگزیر نیست که برادر ارباب بی مروتی بنشینند و نظر او را بسوی خود جلب کند، تن به تملق و ریا دهد تا بتواند لقمه نانی بدست آورد و جان خود و خانواده اش را حفظ نماید.