جلوهاى دیگر از ارتباط دو فرزند زهرا علیها السّلام، روز عاشورا است، که دل عزاداران باید به عشق ولى عصر بتپد و ذکر قیام ابا عبد الله، با یاد امام زمان عجّل الله تعالى فرجه الشّریف، توأم باشد.
صالح بن عقبه از پدرش نقل مىکند: امام محمد باقر علیه السّلام فرمود:«هر کس حسین بن على علیه السّلام را در روز دهم محرم زیارت کند تا آن که نزد قبر آن حضرت گریان شود، خداوند- تبارک و تعالى- ثواب دو هزار حج و دو
هزار عمره و دو هزار جهاد به او عطا کند که ثواب آنها، مثل ثواب کسى است که در خدمت رسول خدا صلّى الله علیه و آله و سلّم و ائمه طاهرین علیه السّلام حج و عمره و جهاد کرده باشد».
راوى مىگوید: عرض کردم: فدایت شوم، کسى که در شهرهاى دور باشد و ممکن نباشد که در مثل این روز به سوى قبر آن حضرت رود، آیا براى او ثوابى است؟
امام علیه السّلام فرمود: «هرگاه چنین باشد به سوى صحرا یا بر بلندى بام خانه خود رود و به سوى حضرت اشاره کند و سلام دهد و در نفرین بر قاتلان وى جدیت نماید و بعد از آن دو رکعت نماز بخواند. این کار را در اوایل روز انجام دهد و خود بر امام حسین علیه السّلام بگرید و کسانى را که در خانهاش هستند نیز به گریه بر آن حضرت وا دارد. و یکدیگر را به این که در شهادت امام حسین علیه السّلام مصیبتزده شدهاند، تعزیت گویند. و هرگاه چنین کنند، همه آن ثوابها را براى آنان ضامنم».
گفتم: یکدیگر را چگونه تعزیت بگویند؟
حضرت فرمودند بگویند: «اعظم الله اجورنا بمصابنا بالحسین علیه السّلام و جعلنا و ایاکم من الطالبین بثاره مع ولیه الامام المهدى من آل محمد علیهم السّلام؛ خداوند اجر ما و شما را در مصیبت حسین علیه السّلام بزرگ گرداند و ما و شما را از کسانى قرار دهد که به همراه ولى امام حسین، امام مهدى عجّل الله تعالى فرجه الشّریف از آل
محمد علیهم السّلام طلب خون آن حضرت کرده و به خونخواهى او برخیزیم».(1)
1) مصباح المجتهد، باب المحرم و شرح زیارة الحسین علیه السّلام، ص 713 و 714؛مفاتیح الجنان، زیارت عاشورا.