بسم الله الرحمن الرحیم
(و نرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الأرض و نجعلهم أئمة و نجعلهم الوارثین)(1)
(و اراده کردیم بر مستضعفان زمین منت گذاریم و آنان را پیشوایان قرار دهیم و وارث زمین گردانیم)
حمد و سپاس بیکران پروردگار جهانیان را، و سلام و صلوات فراوان بر بشیر و نذیر، محمد مصطفی صلی الله علیه و اله و سلم خاتم پیامبران و اهل بیت پاکش علیهم السلام، پیشوایان بشر، امامان بر حق و حجتهای خدا بر خلق، و لعن و نفرین الهی بر تمامی دشمنان آنان باد.
معرفت و شناخت فضائل مصلح کل و یگانه منجی عالم بشریت، و آخرین حجت خدا حضرت مهدی علیه السلام، خارج از حد ادراک ما است، و بر شمردن معجزات و کرامات و عنایات خاصهی آن بزرگوار از توان ما برنمیآید.
در طول سالیان درازی که از زمان غیبت کبری آن -حضرت عجل الله تعالی فرجه الشریف- میگذرد، عنایات و الطاف زیادی به صورتهای مختلف از آن وجود مقدس، به ظهور رسیده و با وجود غایب بودن از دیدهها، بهرههای فراوانی از ایشان نصیب گشته، که حکایت برخی از آنها در میان صدها کتابی که دربارهی آن عزیز نوشتهاند، به چشم میخورد.(2)
از جمله الطاف و عنایات خاص ولی الله الأعظم امام زمان – ارواحنا له الفداء – توقیعاتی(3)
(نامههایی) است که در جواب سوالات شیعیان و یا خطاب به بعضی از علما و صلحای زمان که در عصر
غیبت(4) از ناحیهی مقدسه صادر گشته است، و اینک گزیدهای از آنها را تقدیم میکنیم، تا جویندگان طریق ولایت آن حضرت علیه السلام و عاشقان کویش از آن بهره برده و با عمل به فرمایش و دستورهای مبارکش موجبات رضایت و خشنودیاش را – که همانا رضا و خشنودی الهی است – فراهم آورند.
به امید آن روز که قائم آل محمد – عجل الله تعالی فرجه الشریف – از پس پردهی غیبت به درآید و جهان را پر از عدل و داد کند هم چنانکه پر از ظلم و ستم شده باشد(5) و پرچم حکومت جهانی اسلام را در سراسر گیتی برافرازد و تمامی بیرقهای باطل را به زیر افکند. ان شاء الله.
گردآوری این کلمات گهربار همزمان با ایام الله شهادت مادر پهلو شکستهاش صدیقهی طاهره، فاطمه زهرا علیها السلام که او نیز در انتظار ظهور فرزند دلبندش مهدی موعود – عجل الله تعالی فرجه الشریف – و داد خواهی او از ستم و ظلمهاییکه بدو شده است، به پایان رسید.
«اللهم انا نرغب الیک فی دولة کریمة تعز بها الاسلام و أهله و تذل بها النفاق و أهله و تجعلنا فیها من الدعاة الی طاعتک و القادة الی سبیلک و ترزقنا بها کرامة الدنیا و الآخرة».(6)
1) قصص، 5.
2) برای اطلاع بیشتر ر. ک: در جستجوی قائم -عج، چاپ مسجد مقدس صاحب الزمان علیه السلام (جمکران)- قم مراجعه فرمایید.
3) توقیع، نشان گذاشتن بر چیزی، امضا کردن نامه و فرمان، نوشتن چیزی در ذیل نامه یا کتاب و به معنی فرمان و دستخط و طغرای پادشاه. (فرهنگ فارسی عمید، ج 1، ص 641).برای اطلاع بیش تر ر.ک: لغت نامه دهخدا، ج 8، ص 1132-1133؛ فرهنگ فارسی معین، ج1،ص 1169؛ غیاث الغاث، ص232؛ لسان العرب، ج 8، ص 406.
4) در زمان غیبت صغری شیعیان به واسطهی نواب اربعه و یا وکلای عام با امام زمان علیه السلام ارتباط داشتند و سوالات و مشکلات خویش را به واسطهی ایشان به آن حضرت میرساندند و توسط آنان جواب دریافت مینمودند و در عصر غیبت کبری نیز توقیعاتی خطاب به بعضی بزرگان و مفاخر شیعه همچون شیخ مفید و آیة الله العظمی سید ابو الحسن اصفهانی قدس سره به واسطهی یکی از شیعیان مخصوص خود صادر فرمودند.
5) مستدرک حاکم، ج 4، ص 558؛ مسند احمد، ج 3، ص 17 و 36 و 37؛ سنن ابی داود، ج 4، ص 152 و 153، چ مصر؛ مجمع الزوائد، ج 7، ص 316 و 317؛ الاربعین حدیثا فی ذکر المهدی، حدیث 22 و 23؛ التدوین، ج 2، ص 84؛ تذکرة الحفاظ، ج 3، ص 838؛ الحاوی للفتاوی، ج 2، ص 77؛ فرائد السمطین، ج 2، ص 334 و 335؛ اسد الغابة، ج 1، ص 259؛ الصواعق المحرقة، ص 98؛ تذکرة الخواص،ص 204؛ الجامع الصغیر، ج 2، ص 345؛ سنن السجستانی، ج 4، ص 151؛ ینابیع المودة، ص 445؛ مودة القربی، ص 98؛ الکنی و الاسماء، ج 1، ص 107؛ سنن المصطفی، ص 517؛ کنز العمال، ج 7، ص 260 (به نقل از «من هو المهدی علهی السلام»، استاد شیخ ابو طالب تجلیل تبریزی، مؤسسه نشر اسلامی).
6) بخشهاییاز دعای افتتاح.
