سروری محرومان

مذاهب گویند در واپسین دم حیات بشر انقلابی سرخ در عرصه حیات رخ نماید. دمار از روزگار بد کاران و بد اندیشان برآید. هر جا تبعیض بود عامل آن به محاکمه کشیده شود، هر جا ستمی بود موجود آن سیه روز گردد.

در سایه این انقلاب آنها که سران و هیئت زمامدار و اشراف خوانده می شدند فروافتند و آنها که محروم و مستضعف بودند و ارث زمین گردند و بالا آیند. دنیای محرومان واژگونه گردد و آن ها به سروری و آقائی رسند. زیر دستان زبر دست شوند و زبر دستان زیر دست گردند.

آری، از نظر مذاهب انقلاب واقعی این ویژگی را دارد که در آن همه افراد در غربال انقلاب افتند، بتلاطم و حرک در آیند. آنها که فی الواقع درشتند به روی آیند و آنها که بواقع ریز هستند به زیر روند اگر چه در طول مدت زمانی دراز خلاف آن واقع شده باشد.