این انقلاب در رویارویى با متکبران، طاغوت ها، نظام ها و نهادهاى جاهلى حاکم بر مردم، به یقین بدون امداد غیبى وپشتیبانى وتأیید الهى، به پیروزى نخواهد رسید.
در منابع اسلامى وجود چنین امدادى تأیید و چگونگى آن بیان شده است؛ البته این امداد الهى یکى از دو طرف قضیّه است و طرف دیگر آن، نقش سنّت هاى الهى در تاریخ وجامعه در تحقق این نهضت جهانى و گسترش و کمال بخشى بدان است. این سنّت ها نیز بى هیچ تغییر و تبدیلى، جارى خواهند بود:
(سنّة اللّهِ فى الّذینَ خَلَوْا مِنْ قَبْلُ وَ لَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللّهِ تَبْدیلاً)(1)؛
«درباره کسانى که پیش تر بوده اند [همین] سنّت خدا جارى بوده است؛ و در سنّت الهى هرگز تغییرى نخواهى یافت».
این سنت ها، تعارضى با امداد و تأیید الهى ندارد. این انقلاب در امتداد دعوت رسول خدا براى تحقق توحید در زندگى مردم است. خداى تعالى به واسطه فرشتگان نشان دار و بادها و لشکرى که قابل رؤیت نبود، و نیز به سبب رُعبى که در دل دشمنانش انداخت، رسولش را یارى کرد. از طرف دیگر رسولش را به فراهم کردن تجهیزات براى این جنگ سرنوشت ساز فرمان داد: (وَ اَعِدُّوا لَهُمْ مَا استطعتم مِنْ قُوَّة …)(2)؛ «و هر چه در توان دارید در مقابل دشمنان بسیج کنید …».
مراحل این نبرد نیز به موجب سنّت هاى خداى تعالى در تاریخ وجامعه، تحقق مى یافت و گاهى رسول خدا بر دشمنانش پیروز مى شد و گاه این پیروزى به دست نمى آمد.
آن حضرت در این نبردها، از نیروهاى نظامى، امکانات مالى وسلاح هاى
جنگى بهره مى گرفت. نقشه جنگ تدارک مى دید ودشمن را با وسایل مختلف وشیوه هاى جدید، در زمان و مکان نبرد غافلگیر مى کرد و هیچ یک از این امور با امداد غیبى الهى نسبت به رسول خدا ـ که شکّى در آن نیست ـ منافاتى ندارد.
انقلاب جهانى به رهبرى فرزند پیامبر خدا (مهدى(عج))، از دعوت و نهضتى که رسول اکرم(صلى الله علیه وآله وسلم)رهبرى آن را به دوش داشته، به امر الهى، منحرف نخواهد شد.
از سنّت هاى بایسته در این انقلاب جهانى، «آمادگى» و«زمینه سازى» قبل از ظهور امام7و«یارى» و«یاوران» در هنگام ظهور است. بدون این آمادگى و زمینه سازى ویارى، امکان ندارد انقلابى با این عظمت، در تاریخ انسان به ثمر برسد.
در این رابطه دو گونه روایات وجود دارد:
گروه نخست، روایاتى است که به «زمینه سازان» (مُوَطِّئان) تعلّق دارد. اینان جامعه انسانى وکره زمین را، براى ظهور و انقلاب جهانىِ همگانى امام عصر(عج) آماده مى سازند وبه طور طبیعى قبل از ظهور امام«علیه السلام» پیدا مى شوند.
گروه دوم از روایات، به «انصار» اختصاص دارد. انصارِ امام«علیه السلام»، آن حضرت را در قیام بر ضد ظالمان همراهى مى کنند و امام«علیه السلام»رهبرى آنان را در این قیام بر عهده مى گیرد. پس این دو گروه عبارت است از:
1. «زمینه سازان» که زمین را براى ظهور وقیام امام«علیه السلام» مهیّا مى سازند.
2. «انصار» که امام«علیه السلام» با پشتیبانى آنان بر ضد ظالمان قیام مى کند.
1) احزاب (33) آیه 62.
2) انفال (8) آیه 60.
