شب قدر، شب امام زمان علیه السّلام است. و ملائکه و روح بر آن حضرت نازل شده، تقدیر امور را در اختیار او مىگذارند. پیشوایان معصوم علیهم السّلام در تفسیر سوره قدر فرمودهاند: فرشتگان در این شب، مقدّرات یک سال را نزد ولى مطلق زمان آورده، بر او عرضه و تسلیم مىکنند.(1)
در چنین شبى- که به حجت بن الحسن العسکرى علیه السّلام تعلق دارد- یاد جدّ بزرگوارش در دلها زنده مىشود؛ چرا که یکى از اعمال مستحبى شب قدر، زیارت امام حسین علیه السّلام است.
شیخ عباس قمى رحمه الله مىنویسد: «بدان که احادیث در فضیلت زیارت امام حسین علیه السّلام در ماه مبارک رمضان- خصوصا شب اول و نیمه و آخر آن و به خصوص شب قدر- بسیار است. از
حضرت امام محمد تقى علیه السّلام منقول است که هرکه زیارت کند امام حسین علیه السّلام را در شب بیست و سوم ماه رمضان- و آن شبى است که امید است شب قدر باشد و در آن شب هر امر محکمى جدا و مقدّر مىشود- مصافحه کند با او روح 124 هزار ملک و پیغمبر که همه رخصت مىطلبند از خداوند در زیارت آن حضرت در این شب .
از حضرت امام صادق علیه السّلام مروى است: «چون شب قدر مىشود، منادى از آسمان هفتم از بطن عرش ندا مىکند که حق تعالى هر کسى را که به زیارت قبر حسین علیه السّلام آمده، آمرزید».
و در روایت دیگر است که هرکه شب قدر نزد قبر آن حضرت باشد و دو رکعت نماز بگزارد نزد آن حضرت، یا آنچه که میسر شود و از حقتعالى بهشت و پناه از آتش را بخواهد؛ خداوند به او بهشت و پناه از آتش را عطا فرماید». و ابن قولویه از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده که «هر که زیارت کند قبر امام حسین علیه السّلام را در ماه رمضان و در راه زیارت بمیرد، حسابى نخواهد داشت و به او بگویند که بدون خوف و بیم داخل بهشت شو».(2)
1) کافى، ج 1، ص 242؛ کتاب الحجة، باب فى شان انا انزلناه فى لیلة القدر و تفسیرها.
2) مفاتیح الجنان، بخش زیارات، زیارت امام حسین علیه السّلام در شبهاى قدر.
