زمان مطالعه: < 1 دقیقه
«فلیعمل کل امرء منکم بما یقرب به من محبتنا، و یتجنب ما یدنیه من کراهتنا و سخطنا، فان أمرنا بغتة فجأة حین لا تنفعه توبة، و لا ینجیه من عقابنا ندم علی حوبة.
و الله یلهمکم الرشد و یلطف لکم فی التوفیق برحمته».(1)
هر یک از شما باید کاری کند که وی را به محبت و دوستی ما نزدیک میکند و از آنچه خوشایند ما نبود و موجب کراهت و خشم ماست، دوری گزیند؛ زیرا امر ما ناگهان در هنگامی که توبه و بازگشت سودی ندارد میرسد، و پشیمانی از گناه، از کیفر نجاتش نمیبخشد.
خداوند راه رشد و هدایت را به شما الهام فرماید، و به لطف خویش شما را برای بهرهوری از رحمتهایش توفیق بخشد.
1) احتجاج، ج 2، ص 498؛ بحار الانوار، ج 53، ص 176.
