آن حضرت، القاب شریفی دارد که برخی از آنها عبارتند از:
1- «مهدی»: این لقب، شایعترین و معروفترین القاب آن حضرت است. و از آنجایی که آن حضرت، مردم را به حق یا به هر امر پنهانی(1) هدایت می کند، به «مهدی» ملقب شده است. و همین لقب به پیغمبر اسلام – صلی الله علیه و آله و سلم – هم نسبت داده شده است. شاعر برجسته «حسان» فرزند «ثابت» در مصیبت رحلت پیغمبر اسلام – صلی الله علیه و آله و سلم – چنین سروده است:
ما بال عینی لا تنام کانما
کحلت ماقیها بکحل الارمد…(2)
پیغمبر اسلام در دعا چنین می گفت: «خدایا! ما را به زینت ایمان مزین فرما، خدایا! ما را از هدایت شدگان قرار بده.(3)
و این لقب بر حضرت امام حسین – علیه السلام – هم اطلاق شده است.
«سلیمان بن صرد» که یکی از توابین متشخص کوفه بود، می گفت: «خدایا! رحمت را بر حسین، شهید فرزند شهید و مهدی فرزند مهدی نازل فرما».(4)
البته این لقب شریف، به حضرت امام منتظر اختصاص یافته است به
طوری که تا اطلاق و تلفظ می شود، به غیر آن حضرت، انصراف پیدا نمی کند، همچنانکه ابن منظور(5) و زبیدی(6)، دو لغت شناس معروف، آن را ذکر کرده اند.
2- «قائم»: این لقب از القاب شریف آن حضرت است؛ زیرا او قیام به حق می کند.(1) و به او «قائم آل محمد (ص)» هم گفته می شود.
3- «منتظر»:(7) برای آنکه مومنین با فارغ شدن از صبر هم انتظارش را می کشند.
4- «حجت»:(7) زیرا او حجت خدای متعال بر خلق و بندگان اوست.
5- «خلف صالح»: زیرا آن حضرت بزرگترین خلف برای عالیترین خانواده در دنیای اسلام است…
1) بحار 13 : 10.
2) دیوان حسان بن ثابت، ص 97.
3) مسند امام احمد، ج 4، ص 264.
4) تاریخ طبری 7 : 70.
5) تاج العروس 1 : 409.
6) لسان العرب 3 : 787.
7) بحار.
