نزدیک شدن حوا به درخت ممنوع‏

مأیوس شد ز آدم و شد سوى زوجه‏اش

هم در دهان حیّه و هم از ره دغا

گفتا حلال گشت درختى که بُد حرام

از حسن طاعتى که نمودید با خدا

خواهى که بر تو کشف شود سرّ این سخن

رو نزد آن درخت بخور زان بیازما

خیل فرشته هست نگهبان این درخت

از بهر منع در کف ایشان حراب‏ها

آن را که آن درخت حلال است ره دهد

آن را که شد حرام زنندش به حرب‏ها

گر تو بدان درخت روى تا برى برى

منعت اگر کنند بدان کان نشد روا

گر تو از آن درخت خورى بیشتر ز شوى

گردى بر او مسلط در امر و نهى‏ها!

حوا بدان درخت توجه نمود و رفت

تا موضعى که بود در آنجا فرشته‏ها

مى‏خواستند منع کنندش از آن درخت

منع آمد از جناب خدا اهل منع را

زنهار منع او مکنید و رهش دهید

تا اهل عقل گردد از اهل هوا جدا

نهیش نموده داده خرد داده اختیار

آن را کنید منع که نیست از اولى النهى‏

عاقل اگر مطیع شود مى‏برد ثواب

ور عاصى است مى‏برد از خویشتن سزا