زمان مطالعه: < 1 دقیقه
«و آیة حرکتنا من هذه اللوثة حادثة بالحرم المعظم، من رجس منافق مذمم، مستحل للدم المحرم، یعمد بکیده أهل الایمان، و لا یبلغ بذلک غرضه من الظلم و العدوان، لأننا من وراء حفظهم بالدعاء الذی لا یحجب عن ملک الأرض و السماء».(1)
نشانهی حرکت و قیام ما از این خانه نشینی، حادثهای است که در مکهی معظمه روی خواهد داد؛ حادثهای برخاسته از پلیدی انسانی دو رو و نکوهیده که خونریزی را حلال میشمرد و باکید و نیرنگ، قصد جان مومنان را مینماید، اما به هدف ظالمانه و ستم بار خود نخواهد رسید، زیرا ما با دعایی که از مالک آسمان و زمین پوشیده نمیماند و رد نمیشود، برای حفاظت و نگهداری آنان آمادهایم.
1) احتجاج، ج 2، ص 499؛ بحار الانوار، ج 53، ص 177.
