یهود، معتقد است که بعد از ظهور مصلح، نعمتهای گسترده، همهی جای جای زمین را می گیرد و حیات و زندگانی مردم، قرنها طول می کشد به طوری که قد یک مرد به مقدار دویست ذراع می شود.(1)
گفتهاند: «زمین اسرائیل به زودی نان و قماش می رویاند و بوتهی گندم مانند درخت خرما در لبنان بلند می شود و به زودی هوا را میوزاند تا آن را آرد خوب و نرم قرار دهد».(2)
و نیز زمین اسرائیل «فطیر» می دهد و هر دانه ای هزار دانه بارمی آورد و شراب، فراوان میشود و بوتهی انگور، حاصل زیاد می آورد و ساختمان اورشلیم به اندازهی سه میل ارتفاع پیدا می کند و دربهای آن از لؤلؤ و سنگهای اصیل است که هر ضلع آنها سی ذراع می باشد.(3) فقر از بین می رود و مردم تندرست میشوند و به فضیلت، گرایش پیدا می کنند و عدالت و صداقت و صلح، حاکم می گردد(4) واین زمان است که یهود بر تمام دنیا مسلط می شود و همهی امم برای آن مسیح، تسلیم می شوند و هر فرد یهودی، دو هزار و هشتصد نوکر دارد که او را خدمت کنند.(5)
آری، یهود به بسیاری از این گونه مسایل، ایمان دارد و جزء ارتکازات دینی آنان است که بر اساس آن می خواهند خود را بر عالم تحمیل کنند و ثروتهای دنیا را برای خود انباشته نمایند. و بحث ما از مصلح جهانی که تمام ادیان آسمانی به آن معتقدند و ظهور او را حتمی می دانند، پایان می پذیرد و از مسلمیات است که آن مصلح آسمانی، امام منتظر حضرت مهدی – سلام الله علیه – است که نصارا و یهود و سایر مذاهب و ادیان، به زودی به آن حضرت ایمان می آورند و خداوند متعال او را همانند اولیای بزرگوارش، مورد تایید و امداد غیبی قرار میدهد تا آنکه حق و عدل و امنیت و مساوات را در بین مردم برقرار نماید.
1) البرهان 1 : 129.
2) التلمود تاریخه و تعالیمه، ص 60.
3) قصه الدیانات، ص 376.
4) التلمود تاریخه و تعالیمه، ص 61.
5) البرهان 1 : 3 به نقل از مسیح فی القرآن و التوراة و الانجیل، ص 526.
