زمان مطالعه: < 1 دقیقه
«و أما وجه الانتفاع بی فی غیبتی، فکالانتفاع بالشمس اذا غیبها عن الأبصار السحاب، و انی لأمان لأهل الأرض کما أم النجوم أمان لأهل السماء، فأغلقوا أبواب السؤال عما لا یعنیکم، و لا تتکلفوا علم ما قد کفیتم، و أکثروا الدعاء بتعجیل الفرج، فان ذلک فرجکم».(1)
اما کیفیت بهرهوری از من در دوران غیبتم، همچون بهرهوری از خورشید به هنگامی است که ابر آن را از دیدگان بپوشاند، و من
برای اهل زمین موجب امان و امنیت میباشم، همچنان که ستارگان برای اهل آسمان امانند، پس، از آنچه به شما مربوط نیست، پرسش نکنید، و برای دانستن آنچه از آن بی نیاز هستید، خود را به تکلف و مشقت نیندازید.
برای تعجیل فرج بسیار دعا کنید، که همین دعا، فرج است.
1) احتجاج، ج 2، ص 471؛ بحار الانوار، ج 53، ص 182 -181، غیبت، ص 178 -177؛ کمال الدین و تمام النعمة، ص 485.