از علامات برجستهی ظهور حضرت امام مهدی – علیه السلام – رواج و گسترش ظلم و ستم و از بین رفتن امنیت و آرامش است به طوری که ترس و وحشت و بلا و گرفتاری و فساد و شرارت جاهلیت بر جامعهی انسانی حاکم می شود و مردم مرتباً جنگ اعصاب داشته و به سوی منکر و بدی، از همدیگر سبقت بگیرند و بدی در نظر آنان خوب شود واز طرفی اسلام همانند اول امرش، در بین مردم غریب بماند و دولتهای ستمکار بزرگ دنیا علیه اسلام مجهز شوند و ثروتهای مسلمین و منابع اقتصادی آنان را به غارت ببرند.
و اینک برخی از روایات:
1- «ابوسعید خدری» روایت می کند که پیغمبر اکرم – صلی الله علیه و آله و سلم – فرمود:«بعد از من فتنهها برمیخیزد که فتنهی «احلاس» یکی از آنهاست و در آن جنگ و گریز هست و بعد از آن هم فتنه ها می آید به طوری که هر زمان که گفته شود دیگر فتنه تمام شد، همچنان ادامه پیدا میکند و این فتنهها به کانون خانوادهی هر عرب و مسلمانی وارد میشود تا آنکه مردی از عترت من ظهور کند.(1)
این حدیث، دلالت می کند که حوادث ناگوار و خونین، همهی بلاد اسلامی و غیر اسلامی را فرامیگیرد به طوری که همهی زندگی اعراب و مسلمین را احاطه می نماید.
2- «ابوسعید خدری» روایت می کند که پیغمبر اکرم – صلی الله علیه و آله و سلم – فرمود:«این شدت و خفقان همچنان بر شما ادامه پیدا می کند به طوری که زمین از جور و ستم پر می شود و احدی نتواند بگوید: «خدا». سپس خداوند متعال مردی را از عترت من می فرستد و زمین را از عدل و داد پر می کند، همچنانکه از ستم پر شده بود و زمین، خیرات و برکات خود را بیرون میدهد و زندگی مسلمین آباد و با نشاط می گردد».(2)
3- «ابو سعید خدری» از پیغمبر اسلام – صلی الله علیه و آله و سلم – روایت می کند که فرمود:«در آخر الزمان، بر امت من بلایی شدید از شاه و حاکمشان نازل می شود که سختتر از او شنیده نشده است و زمین بر آنان تنگ میگردد
و پر از ظلم و ستم می شود و فرد با ایمان، پناهگاهی ندارد که از ظلم به آنجا پناه ببرد، در چنین زمانی، خداوند متعال مردی را از عترت من می فرستد و زمین را از عدل و داد پر می کند و تمام ساکنین زمین و آسمان راضی می شوند و زمین برکات و خیراتش را بیرون می دهد و آسمان بارانش را می فرستد…».(3)
4- پیغمبر اکرم – صلی الله علیه و آله و سلم – فرمود:«بعد از من خلفا و بعد از خلفا، امرا و بعد از امرا، شاهان و بعد از پادشاهان، جبابره و طاغوتها هستند، سپس مردی از اهل بیت من ظهور می کند و زمین را پر از عدل می کند، همچنانکه از جور پر شده باشد».(4)
از این حدیث فهمیده می شود که حاکمان مسلمین بر چند گروه می باشند: برخی خلفا و برخی ملوک و بعضی جبابره، زمین و شهرها را از ظلم و جور پر میکنند، سپس خداوند منجی بزرگ مهدی آل محمد را میفرستد و آن طواغیت را درهم میکوبد و حکم خدا را در زمین اقامه میکند.
5- «عوف بن مالک» از پیغمبر اکرم – صلی الله علیه و آله و سلم – روایت کرده است که فرمود:«چگونه هستید ای عوف! هنگامی که امت به 73 فرقه تقسیم شود، یکی از آنها در بهشت و بقیه در جهنم می باشند».
عوف با شتاب پرسید: چطور؟
پیغمبر اسلام – صلی الله علیه و آله و سلم – فرمود:«… زمانی که نادانها بر منبرها بنشینند و زکات، زیان و امانت، غنیمت به حساب آید و تفقه در دین
خدا برای غیر خدا باشد و مرد از زنش اطاعت نماید و عاق مادرش شود و پدر را از خود دور کند. و آخر این امت، اول آن را لعنت کند و فاسق قبیله، بر آنان آقایی کند و رهبر مردم، رذلترین آنان باشد و مردی به جهت محفوظ ماندن از شرش احترام شود، در چنین روزی مردم به شام و به سوی دمشق که بهترین شهرهای شام است، پناه میبرند و از دشمنان محفوظ میمانند».
گفته شد ای رسول خدا! آیا شام فتح میشود؟
فرمود:«به سرعت (فتح می شود) سپس فتنه واقع می شود و پس از آن، فتنهی بدتر و ظلمانیتر و خلاصه فتنه بعد از فتنه واقع می شود تا اینکه مردی از اهل بیت من ظهور میکند که نامش مهدی – علیه السلام – می باشد».(5)
6- پیغمبر اسلام – صلی الله علیه و آله و سلم – فرمود:«مهدی این امت از ماست هنگامی که هرج و مرج و فتنه ها دنیا را احاطه کند و راهها قطع شود و مردم همدیگر را غارت نمایند و بزرگ بر کوچک رحم ننماید و کوچک به بزرگ احترام نکند، در این زمان، خداوند متعال مهدی ما را که نهمین فرزند حسین – علیه السلام – است می فرستد و سنگرهای ضلالت و دلهای غافل را فتح می کند و دین را برقرار می نماید، همچنانکه آن را اقامه نمود و زمین را از عدل و داد پر می کند، همچنانکه از ظلم و جور پر شده باشد».(6)
7- از حضرت امام محمد باقر – علیه السلام – روایت شده است که فرمود: «مهدی – علیه السلام – وقتی ظاهر میشود که خوف و ترس و فتنه و بلا
و طاعون و شمشیر و اختلاف و تشتت در دین و تغیر در حال مردم بر دنیا و جامعه حاکم باشد، هر صبح و شام، تمنای مرگ شود و همدیگر را بخورند. و خلاصه آنکه یاس و ناامیدی بر آنان تسلط پیدا کرده باشد، در چنین وقتی است که آن حضرت ظهور می کند و خوشا به حال کسی که امام مهدی را درک کند و از یاران او باشد و بدا به حال کسی که با او مخالفت نماید».(7)
8- حضرت امام محمد باقر – علیه السلام – در میان گروهی از شیعیانش در مورد حضرت مهدی – علیه السلام – چنین فرموده است:«قائم ما با ترس و رعب در دل دشمنان، مورد یاری قرار می گیرد و زمین در اختیار او در می آید و گنجها برای او ظاهر می شوند و حاکمیت او به شرق و غرب می رسد و خدا دین او را غالب می گرداند گر چه مشرکان نپسندند و همهی خرابیهای زمین را آباد می کند و زمین، روییدنی خود را بیرون می دهد و مردم در زمان او غرق نعمت میشوند به طوری که هرگز مانند آن دیده نشده است».
شخصی در مجلس گفت: چه موقع قائم شما ظهور می کند؟
امام در جواب او علامات ظهور را بیان کرد و فرمود:«زمانی که مردان به زنان و زنان به مردان شبیه شوند و زمانی که زنها به زینها سوار شوند و مردم نمازها را بمیرانند و پیرو شهوتها شوند و ربا بخورند و خون مردم را سبک بشمارند و معاملهی ربوی کنند و آشکارا زنا کنند و ساختمانهای با ارتفاع بنا کنند و دروغ را حلال بدانند و رشوه بگیرند و تابع هوا شوند و دین را به دنیا بفروشند و با خویشان قطع کنند و حلم را ضعف و ستم را فخر بدانند و امیران فاسق و وزرا دروغگو و امینها خائن و یاران و معاونین ظالم و قارئان، فاسق باشند و ستم
آشکار شود و طلاق، فراوان و گناهان علنی گردد و شهادت دروغ قبول شود و خمر، خورده شود و مردان روی مردان سوار شوند و زنان به زنان بینیاز شوند وفی و بیت المال را غنیمت بدانند و صدقه را زیان و خسارت حساب کنند و به جهت ترس از زبان، شرورها از آنان خوف باشد و زمانی که سفیانی از شام و یمانی از یمن خروج کنند و پسری از آل محمد بین رکن و مقام به قتل برسد و صیحه کنندهای از آسمان ندا کند که حق با او و با پیروان اوست، این زمان وقت ظهور قائم ماست و وقتی که ظهور کرد، بر کعبه تکیه می زند و 313 نفر از پیروانش به دورش جمع می شوند، پس اول سخنی که به زبان میآورد این آیه است: (بقیة الله خیر لکم ان کنتم مومنین) سپس می گوید: منم بقیه الله و خلیفه الله و حجت او بر شما. اینجاست که هر مسلمانی به این کیفیت به آن حضرت سلام میدهد:«السلام علیک یا بقیه الله فی الارض» و وقتی که ده هزار مرد در پیشگاه او جمع شوند، نه یهود باقی می ماند و نه نصرانی و نه هر کسی که غیر خدا را می پرستد، بلکه همه به او ایمان میآورند و آن حضرت را تصدیق می کنند و یک ملت – که همان ملت اسلام باشد – درست می شود و هر معبودی که در گوشه و کنار زمین باشد – معبودی غیر از خدا – آتشی از آسمان می آید و او را به آتش می کشد»(8)
1) عقد الدرر، ص 119 المصابیح.
2) امالی شیخ طوسی.
3) عقد الدرر، ص 113.
4) کنز العمال 7 : 186.
5) کنزالعمال 6 : 44.
6) بحار الانوار 13 : 174.
7) قلائد الدرر، ص 133.
8) الفصول المهمة، ابن صباغ مالکی، ص 248.
