جمعی از روایتگرانِ شیعه درباره مَهدی (عج) یا غیبت یا قیامِ او دست به تألیف بُردهاند. از جمله:
1 – فضل بن شاذان بن خلیلِ نیشابوری (درگذشته به سالِ 260 ه. ق.) که – چُنان که نجاشی گفته است(1) – کتاب القائم علیه السّلام دارد.
2 – علیّ بن مهزیارِ أهوازی که – بنا بر گفته نجاشی(2) – از إمام رضا و إمام أبوجعفر «یعنی: إمامِ جواد» – علیهما السّلام – روایت میکند و از جانبِ إمام أبوجعفرِ دوم «یعنی: إمامِ جواد» و أبوالحسنِ سوم «یعنی: إمامِ هادی»- علیهما السّلام -،
وکیل بوده، و در روایت ثِقَه است و موردِ طعن نیست و درستْباور بوده، و او هم کتاب القائم علیه السّلام دارد.
3 – محمّد بن حسن بن جمهورِ عَمّیِ بصری که از إمام رضا – علیه السّلام – روایت میکند و کتاب صاحبالزّمان علیه السّلام و کتاب وقت خروج القائم علیهالسّلام دارد. شیخ او را در فهرست اش یاد کرده است.(3)
4 – عبّاس بن هِشام أبوالفضلِ ناشِریِ أَسَدی، – به قولِ نجاشی(4) – مردی عَرَبْتبار و ثِقَه و جلیل در میانِ أصحابِ ما، و بسیارْروایت، که او راست کتاب الغیبه، و به سالِ دویست و بیست یا یکسال پیش از آن درگذشته است.
5 – علیّ بن حَسَنِ طائیِّ جَرْمی – معروف به طاطَری -: وی که فقیه و در حدیث ثِقَه بوده و از بزرگان و شیوخِ واقِفه به شمار میرفته است، کتاب الغیبه تألیف کرده.(5)
6 – حَسَن بن علی بن أبیحمزه بطائنی: او راست کتاب الفتن – که همان کتابِ ملاحم باشد – و کتاب القائمِ صغیر و کتاب الغیبه. از بزرگانِ واقِفه در روزگارِ إمام رضا – علیهالسّلام – بود. نجاشی درباره او گفته: «شیوخمان را – که خدایشان رحمت کُناد – دیدم که میگفتند او از بزرگانِ واقِفه بوده است».(6)
1) رجال النَّجاشی/306.
2) رجال النَّجاشی/253.
3) الفهرست/146.
4) رجال النجّاشی/280.
5) رجال النجّاشی/254.
6) رجال النجّاشی/36.
