مسلمین از نظر کلی بر دو گروهند، شیعه و سنی، یکی از اعتقادات شیعه این است که خداوند متعال برای پیامبر اسلام حضرت محمد بن عبدالله صلوات الله و سلامه علیه دوازده جانشین معین فرموده که اولشان حضرت: امیرالمومنین علی علیه السلام و آخرشان حضرت مهدی صلوات الله و سلامه علیهم اجمعین می باشند. حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه سال 255 هجری در شهر سامرا از پدرش حضرت امام حسن عسکری علیه السلام و از مادر خود جناب نرجس به دنیا آمد و تا کنون در قید حیات است و در سال تالیف این کتاب که سال 1417 قمری
نوشته شده [1161] سال از عمر مبارک آن حضرت می گذرد. ولی از انظار غائب می باشد و پس از غیبت طولانی ظاهر خواهد شد و ظلم و ستم به وسیله حضرتش ریشه کن می گردد. گروهی از اهل سنت نیز به ظهور حضرت مهدی علیه السلام اعتقاد دارند و در همین رابطه کتابها نوشته اند که به نام چند کتاب اشاره می شود:
نام کتاب – مولف
1 – البیان فی اخبار صاحب الزمان – گنجی شافعی
2 – علامات المهدی المنتظر – ابن حجر
3 – علامات المهدی – جلال الدین سیوطی
4 – المهدی – حماد بن یعقوب
5 – عقد الدرر فی اخبار مهدی المنتظر – ابی بدر مقدس
6 – البرهان فی علامات مهدی آخرالزمان – متقی هندی
و حقیر بعضی از احادیث اهل سنت را در کتاب (سیمای امام زمان علیه السلام) نوشته ام. و متدینین به ادیان آسمانی هم معتقدند که جهان به وسیله یک مصلح الهی اصلاح می شود. بالاخره: امام زمان ما حضرت حجه بن الحسن المهدی علیه السلام از انظار غایب است و هیچ کس از جایگاه و مقر و منزلش نشانی ندارد، و وقت ظهورش را نیز کسی نمی داند، و این از علوم خاصه حضرت پروردگار متعال است. حقیر که مطالعه مبسوطی در این رابطه دارم و بیشتر کتابها را خوانده ام به مطالب جالبی دست یافته ام که جنبه پیام دارد، لذا در فکر آن شدم که اگر نتوانم همه خبرها و پیامهای حضرتش را به دست آورم ولی از باب: [ما لا یدرک کله لا یترک کله] بیشتر آنها را به دست آورده و در یک کتاب مستقلی تدوین نموده و آن را تحت عنوان (پیامهای امام زمان علیه السلام) به طبع رسانده و در دسترس عاشقان حضرتش قرار دهم.
اگر چه در عصر ما رسانه های گروهی و بولتن های خبری و ماهواره ها به همه اخبار جهان دست می یابند و به گوش جهانیان می رسانند، ولی وسائل خبرگیری و خبر رسانی هر چند پیشرفته باشد نمی تواند از امام زمان علیه السلام خبری دریافت نمایند اما توقیعات و نوشته هائی از آن حضرت در عصر غیبت صغری به وسیله نواب اربعه به دست آمده و یا بعضی از علماء در عصر غیبت کبری افتخار تشرف حاصل نمودند و پیامهائی آورده اند که اینک به بعضی از آنها می پردازیم.
