وابستگی ابر قدرتها در جهان امروز یک امر عادی است تا در مواقع ضروری از قدرت یک دیگر استفاده کنند. مخصوصا کشورهای زرخیز که ذخائر معدنی و زیرزمینی دارند چاره ای جز وابسته بودن به قدرتهای بزرگ را ندارند تا در روز ناچاری از قدرت ما فوق استفاده نمایند. حمله عراق به کویت یکی از مصادیق این بحث است که اگر وابستگی کویت به شیطان بزرگ (آمریکا) نبود، مثل یک لقمه در دهان عراق قرار می گرفت. گر چه ایران عزیز ما نیز بعد از پیروزی انقلاب اسلامی مورد تهاجم اجانب قرار گرفت و می خواستند جمهوری اسلامی نباشد ولی با عنایات خاصه حضرت جل و علا از
هر گونه ستم رها شدیم، اما در خارج این محدوده وابستگی هائی است که بعضی ها زیر چکمه های ابر قدرتان نابود شده و بعضی به قدرت می رسند و دیگران را مورد تهاجم قرار می دهند. اما حضرت ولی عصر علیه السلام که می خواهد در سطح جهان یک حکومت اسلامی تشکیل بدهد هیچ گونه پیوندی با احدی جز خداوند متعال ندارد و نخواهد داشت، چنانچه در یکی از پیامهای حضرتش می خوانیم:
متن پیام
انی اخرج حین اخرج و لا بیعه لاحد من الطواغیت فی عنقی.(1) من هنگام قیام آن چنان قیام خواهم کرد که بیعت هیچ یک از سرکشان و طاغوت ها برگردنم نباشد.
1) کمال الدین: صفحه 485.
