از جناب آقای فلسفی واعظ مشهور شنیدم که می فرمود: در پاریس برف سنگینی باریده بود، در نتیجه مدارس بدون اطلاعیه دولت تعطیل شد. در یکی از مدارس چند دانش آموز و یکی از اساتید آمده بودند، هنگام خروج از محیط مدرسه که می باید از روی برف راه بروند، استاد شاگردان را مخاطب قرار داد و گفت: کدامیک از شماها می توانید روی برف آن چنان بروید که جای پای شما یک خط مستقیم و بدون اعوجاج نشان بدهد؟ یکی از شاگردان اعلام آمادگی کرد و سر به زیر افکند و با توجه به قدمهای خود با کمال دقت خود را به دیوار روبروی
مدرسه رسانید اما آثار قدمهای او مار پیچ به نظر می آمد. نفر دوم اعلام آمادگی کرد، با دقت کامل می رفت تا بلکه بتواند نتیجه مثبت بگیرد ولی جای پای او هم تشکیل خط مستقیم نداد. نفر سوم اعلام آمادگی کرد و خیلی سریع رفت و نتیجه مثبت گرفت و هیچ گونه کجی در جای پای وی مشاهده نشد!! وقتی که پرسیدند شما چه کردید که موفق شدید؟ جواب داد هنگام حرکت هدف گیری کردم و با توجه به همان هدف رفتم، توجیه بیشتری خواستند، گفت حبابی که بر دیوار است نگاه کردم و بدون نگاه به راست و چپ به سوی هدفم راه افتادم و در نتیجه موفق شدم. بنابر این زندگی بدون تعیین هدف انحراف انگیز است و تعیین هدف برای هر کسی لازم به نظر می رسد. حضرت ولی عصر علیه السلام در این رابطه پیامی دارد که در ذیل می خوانید.
متن پیام
و لا تمیلوا عن الیمین و تعدلوا الی الیسار، و اجعلوا قصدکم الینا بالموده علی السنه الواضحه.(1) از راه راست به راه چپ منحرف نشوید و مقصد خود را با دوستی ما بر اساس راهی که روشن است به طرف ما قرار دهید. شایان ذکر است که این توقیع شریف در رابطه با مشاجره و نزاع عقیدتی است که بین (ابی غانم قزوینی) و گروهی از شیعه پیش آمد و نزاعشان درباره حضرت مهدی علیه السلام بود. ابوغانم قزوینی می گفت حضرت ابامحمد (حسن
عسکری) علیه السلام دارای فرزند نبوده است، لذا حضرات شیعه نامه ای به حضرت نوشتند و خدمتش ارسال داشتند، حضرت جواب نامه آنها را مشروحا مرقوم فرمودند که فرازی از آن را به عنوان پیام امام زمان علیه السلام خواندید.(2)
نگارنده گوید: نظیر این مطلب در رابطه با حضرت موسی بن جعفر علیه السلام آمده که وقتی نماینده نیشابور با وجوهاتی که مردم داده بودند وارد مدینه شد که خدمت امام صادق علیه السلام بدهد و معلوم شد که حضرت وفات نموده و درباره امامت اختلاف است. در حرم نبوی متوسل شد ناگاه دستی به شانه اش رسید دید غلام سیاهی است از طرف حضرت موسی بن جعفر آمده و می گوید آقا می فرماید: این طرف و آن طرف نرود به نزد ما بیا.(3)
1) بحار جلد 53 صفحه 179.
2) بحار جلد 53 صفحه 178.
3) منتهی الامال با حذف تفصیل.
