وقتی ظلم و تباهی چهره عالم را سیاه و ظلمانی کرده است و آنگاه که ستمگران گستره زمین را جولانگه بدیها و نامردیها ساختهاند و مظلومان جهان، دستهای یاری خواهی را به آسمان گشودهاند؛ ناگهان ندایی آسمانی، سیاهی شب را میدرد و در ماه خدا، رمضان، ظهور موعود بزرگ را بشارت میدهد(1)، قلبها به تپش میافتد و چشمها خیره میگردد! شب پرستان، مضطرب و هراسان از طلوع صبح ایمان، در پی راه چارهای هستند و منتظران مهدیعلیه السلام از هر کسی سراغ کوی یار میگیرند و برای دیدار او و حضور در زمره یاوران او سر از پا نمیشناسند.
در آن زمان، سفیانی که بر منطقه وسیعی مانند سوریه، اردن و فلسطین سلطه دارد سپاهی را تجهیز میکند تا با امام مقابله کند. لشگر سفیانی که در مسیر مکّه به تعقیب امام پرداخته است در محلی به نام بیداء به کام زمین میرود و نابود میگردد.(2)
پس از شهادت نفس زکیّه به فاصله کوتاهی، امام مهدیعلیه السلام در سیمای مردی جوان در مسجدالحرام ظهور میکند در حالی که پیراهن مبارک پیامبرصلی الله علیه وآله را بر تن دارد و پرچم پیامبر را به دست گرفته است. او به دیوار کعبه تکیه میزند و در بین رکن و مقام سرود ظهور را زمزمه میکند و پس از حمد و ثنای الهی و درود و سلام بر پیامبر و خاندان او میفرماید:
ای مردم ما از خدای توانا یاری میطلبیم و نیز هر کس از جهانیان را که به ندای ما
پاسخ دهد به یاوری میخوانیم.
آنگاه خود و خاندانش را معرفی میکند و ندا میدهد:
فَاللّه اللّه فینا لاتَخْذُلُونا وَانْصُرُونا یَنْصُرْکُمُ اللّهُ تَعالی.
درباره رعایت حقوق ما، خدا را در نظر بگیرید. ما را [در میدان عدالت گستری و ستم ستیزی] تنها نگذارید و یاریمان کنید که خدا شما را یاری خواهد کرد.
پس از پایان گرفتن سخنان امام، آسمانیان بر زمینیان سبقت میگیرند و گروه گروه فرود میآیند و با امام بیعت میکنند در حالی که پیشاپیش آنها فرشته وحی، جبرئیل با امام دست همراهی میدهد. آنگاه 313 ستاره زمینی که از نقاط مختلف عالم به سرزمین وحی آمدهاند بر گرد خورشید تابناک امامت حلقه زده و پیمان وفا داری میبندند و این جریان سبز جاری است تا آنکه ده هزار سرباز جان بر کف در اردوگاه امامعلیه السلام حضور مییابند و با آن فرزند پیامبرصلی الله علیه وآله بیعت میکنند.(3)
امامعلیه السلام با خیل یاوران، پرچم قیام را برافراشته و به سرعت بر مکه و اطراف آن مسلط میشوند و سرزمین پیامبر را از وجود نااهلان، پاک میکنند. آنگاه راهی مدینه میشود تا سایه عدالت و مهر را بر آن بگستراند و سرکشان شهر را بر جای خود بنشاند. سپس عازم عراق گشته و شهر کوفه را به عنوان مرکز حکومت جهانی برمیگزیند و از آنجا به مدیریّت قیام میپردازد و برای دعوت جهانیان به اسلام و زندگی در پرتو قوانین قرآن و در هم کوبیدن بساط ظلم و ستم، یاران و سپاهیان نور را
به نقاط مختلف عالم گسیل میدارد.
امامعلیه السلام یک به یک سنگرهای کلیدی جهان را فتح میکند زیرا که علاوه بر یارانِ وفادار و مؤمن، از امداد فرشتگان الهی نیز برخوردار است و مانند پیامبر اسلامصلی الله علیه وآله از لشگر رعب و وحشت مدد میگیرد و خداوند توانا چنان ترسی از او و یارانش در دلهای دشمنان میافکند که هیچ قدرتی را توان رویارویی با آن حضرت نیست.
امام باقرعلیه السلام فرمود:
قائم از ما به وسیله رُعب (وحشت در دل دشمنان) یاری میشود.(4)
گفتنی است یکی از نقاط جهان که به وسیله سپاه امام فتح میشود بیتالمقدس است(5) و پس از آن واقعه بسیار مبارکی اتفاق میافتد که در جریان قیام و انقلاب امام مهدی سرنوشت ساز است و جبهه آن حضرت را تقویت میکند و آن فرود آمدن حضرت عیسیعلیه السلام از آسمان است. حضرت مسیحعلیه السلام که به فرموده قرآن زنده است و در آسمانها به سر میبرد به زمین میآید و پشت سر امام مهدیعلیه السلام به نماز میایستد و بدین وسیله فضیلت و برتری پیشوای دوازدهم شیعیان را بر خود و پیروی خود را از امام مهدیعلیه السلام به همگان اعلام میکند.
پیامبر اسلامصلی الله علیه وآله فرمود:
سوگند به آن کس که مرا به حق برانگیخت در حالی که بشارت دهنده مردمان باشم، اگر از عمر دنیا نمانده باشد مگر یک روز، خداوند آن روز را چنان طولانی میکند تا فرزندم مهدیعلیه السلام در آن قیام کند، پس از آن عیسی بن
مریمعلیه السلام فرود میآید و پشت سر مهدیعلیه السلام نماز میخواند.(6)
به دنبال این اقدام حضرت عیسیعلیه السلام بسیاری از مسیحیان که جمعیت فراوانی از جهان را تشکیل میدهند به آخرین ذخیره الهی و پیشوای شیعیان، ایمان میآورند. گویی خداوند، عیسیعلیه السلام را برای چنان روزی حفظ کرده است تا چراغ هدایتی برای حق طلبان باشد.
البتّه ظهور معجزات به دستِ هدایتگر حضرت مهدیعلیه السلام و طرح مباحث فکری برای راهنمایی بشریّت از برنامههای انقلاب بزرگ مهدوی است که راه را برای هدایت مردم باز میکند.
در همین راستا، امام، الواح تورات تحریف نشده – کتاب مقدس یهود – را که در نقاط خاصی از دنیا دفن شده است خارج میکند(7) و یهودیان که نشانههای امامت او را در الواح میبینند، به آن حضرت ایمان میآورند. و پیروان ادیان دیگر نیز با مشاهده این تحول بزرگ و نیز شنیدن پیام حق امام و دیدن معجزات از آن حضرت، گروه گروه به آن حضرت میپیوندند و اینگونه است که وعده حتمی پروردگار محقّق میگردد و اسلام عزیز همه عالم را زیر پرچم خود میگیرد.
هُوَالَّذِی اَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدی وَ دینِالْحَقِّ لِیَظْهِرَهُ عَلَیالدّینِ کُلِّه وَلَوْکَرِهَ الْمُشْرِکُونَ.(8)
و او خدایی است که پیامبرش را با (دلائل) هدایت و دین حق فرستاد تا
(سرانجام) آن را بر همه دینها غالب گرداند اگرچه کافران را خوش نیاید.
با توجه به تصویری که ترسیم شد تنها قلدران و ظالمان میمانند که حاضر به تسلیم شدن در برابر حق و حقیقت نیستند و این عده در مقابل جریان غالب و اکثریت مؤمنان تاب مقاومت ندارند و با شمشیر عدالت مهدیعلیه السلام به کیفر اعمال ننگین خود خواهند رسید و زمین و اهل آن برای همیشه از شرّ و فساد آنها ایمن خواهد شد.
1) غیبت نعمانی، باب 14، ح 17.
2) بحارالانوار، ج 53، ص 10.
3) غیبت نعمانی، باب 14، ح 67.
4) کمالالدین، ج 1، باب 32، ح 16، ص 603.
5) روزگار رهایی، ج 1، ص 554.
6) بحارالانوار، ج 51، ص 71.
7) روزگار رهایی، ج 1، ص 522.
8) سوره توبه، آیه 33.
