پس از آنکه در همه اعصار، قرآن غریب و تنها مانده و در حاشیه زندگی به فراموشی سپرده شده بود؛ در زمان حکومت آخرین حجت الهی تعالیم حیات بخش قرآن به تمامی عرصه زندگی بشر وارد میشود. و سنّت که همان گفتار و رفتار پیشوایان دینی است در همه جا به عنوان بهترین الگوی حیات انسانی مطرح میگردد
و عملکرد همگان با معیار خدشهناپذیر قرآن و عترت ارزیابی میشود.
امام علیعلیه السلام در بیانی رسا حکومت قرآنی امام مهدیعلیه السلام را چنین توصیف کرده است:
در روزگاری که هوای نفس حکومت میکند [امام مهدیعلیه السلام ظهور میکند و] هدایت و رستگاری را جایگزین هوای نفس میسازد و در عصری که نظر شخصی بر قرآن مقدم شده است، افکار را متوجه قرآن میگرداند و آن را حاکم بر جامعه میسازد.(1)
و نیز در بیانی دیگر، آن حضرت دوران ظهور قرآن و حضور آن را در زندگی بشر چنین بشارت داده است:
… گویی هم اکنون شیعیان خود را میبینم که در مسجد کوفه، خیمهها زدهاند و قرآن را بدان گونه که نازل شده به مردم میآموزند…(2)
و یاد دادن و یاد گرفتن قرآن نقطه شروعی برای ترویج فرهنگ قرآنی و حاکمیت قرآن و احکام آن در همه حوزههای فردی و اجتماعی است.
1) نهجالبلاغه، خطبه 138.
2) نعمانی، باب 21، ح 3، ص 333.
