در رأس برنامههای حکومتی امام مهدیعلیه السلام در سطح جامعه، اجرای عدالت در همه بخش هاست و اوست که همه عالم را، پر از عدالت و دادگری میکند همانگونه که از ظلم و ستم آکنده باشد. و یکی از مهمترین حوزههای اجرای عدالت، بخش قضاوت است و این همان بخشی است که بیشترین ظلمها و حق کشیها در آن شده است. اموال، به ناحق مصادره گشته و خونها، به ناحق ریخته شده و آبروی بیگناهان به خطر افتاده است! در محاکم قضایی دنیا، بیشترین ظلم بر مستضعفان عالم شده است و احکام صادره از آنها تحت تأثیر نفوذ قدرتمندان و حاکمان ستمگر، مال و جان افراد و گروههای بسیاری را به ناحق نابود کرده است. قاضیان دنیا طلب نیز برای
جلب منافع مادّی برای خود و وابستگانشان حکمهای ظالمانه بسیاری را نوشته و اجرا کردهاند و خلاصه اینکه چه بسیار بیگناهی که به چوبه دار آویخته شده است و چه بسا تبهکار و مجرمی که قانون خدا درباره او اجرا نگردیده است.
حاکمیت عدل گستر امام مهدیعلیه السلام پایان همه ظلمها و نهایت همه حق کشیهاست. او که مظهر عدالت پروردگار است، محکمههایی دادگستر ایجاد میکند و قاضیانی صالح و مُجریانی دقیق و خدا ترس میگمارد تا به هیچ کس در هیچ جای عالم کمترین ستمی نرود.
حضرت رضاعلیه السلام در ضمن روایتی بلند در توصیف امام مهدیعلیه السلام و دوران طلائی ظهورش فرمود:
فَاِذا خَرَجَ اَشْرَقَتِ الْاَرْضُ بِنُورِ رَبِّها وَ وَضَعَ میزانَ الْعَدْلِ بَیْنَ النَّاسِ فَلا یَظْلِمُ اَحَدٌ اَحَداً
وقتی او قیام کند زمین به نور پروردگار روشن گردد و آن حضرت ترازوی عدالت در میان خلق نهد پس (چنان عدالت را جاری کند که) هیچ کس بر دیگری ظلم و ستم روا ندارد.(1)
از این روایت دانسته میشود که عدالت قضایی حضرت چنان گسترده و دقیق است که راه را بر ظالمان و سودجویان میبندد و از تکرار ظلم و ستم و عادی شدن تجاوز به حق دیگران، جلوگیری میکند.
1) بحارالانوار، ج 52، ص 321.