چگونه میتوان به پول و ثروت رسید؟ سرمایههای مادی و ثروتهای دنیوی، از دو راه ممکن است نصیب بشر شود. یکی از راه کسب و کار و تلاشهای اقتصادی مثل تجارت و زراعت و صنعت، و یکی از راه رسیدن به گنج؛ بدون کوشش و زحمت.
راه اول را طریق اکتسابی گویند و راه دوم را، موهبتی و خدادادی خوانند. گرچه هر دو ثروت را خدا داده است. زیرا کاسب و تاجری که کار میکند و رنج میبرد تا به سود و سرمایه دست یابد، نیز با فکر
و نیروئی که خدا به او موهبت نموده، به این نعمت دنیوی رسیده است و کافی است به فرمان پروردگار، یکی از رگهای قلبش مسدود شود یا یکی از شیارهای مغزش مختل گردد، تا به کلی از زندگی ساقط شود و نه تنها از تجارت و رسیدن به ثروت باز ماند بلکه یکباره از پای درآید. اما در صورت اکتساب، خودش با نیرو و فیض خدادادی، زحمت کشیده تا پول و ثروتی اندوخته است ولی در فرض دوم، بدون هیچ رنج و تلاشی به ثروت انبوهی رسیده است، مثلا در ضمن کلنگ زدن باغچه یا حفاری زمین، ناگهان بر اثر اصابت نیش کلنگ، گنجی ظاهر شده و چند کوزه پر از جواهرات و سکههای زر، نصیبش گردیده است. این هم ثروت خدادادی است، اما بدون زحمت و کوشش و اکتساب. بدین خاطر این را «موهبت» گویند و طریق نخست را «اکتساب» نامند. به دیگر بیان: در ثروت اکتسابی، کار و تلاش فرد، واسطه و وسیلهی رسیدن به نعمت خدا میباشد ولی در ثروت موهبتی، بدون واسطهی زحمت و کوشش، نعمت الهی یکباره نصیب انسان میشود.