از نواى غریبانه استغاثه امام حسین علیه السّلام، سالها و قرنها مىگذرد، اما انعکاس آن را مىتوان در لحظه لحظه تاریخ به گوش جان شنید، این فریاد نه تنها رو به خاموشى و افول نگذاشته، بلکه هر روز رساتر و پرصلابتتر، خروش و جوشش آزادگان عالم را افزوده است.
گویا امام حسین علیه السّلام سالها و قرنها چشم به راه دوخته و به انتظار نشسته است؛ تا امام عصر عجّل الله تعالى فرجه الشّریف، ندایش را پاسخ گوید؛ پرچم بر زمین ماندهاش را به دوش گیرد؛ داغهاى کهنهاش را التیام بخشد و آرمانهاى بلندش را لباس تحقق بپوشاند. روز ظهور، هنگام پاسخ به استغاثه مظلومانه امام حسین علیه السّلام است و حضرت مهدى عجّل الله تعالى فرجه الشّریف پاسخ دهنده آن. در این گستره بىانتها و افقهاى دور آن، کسى به خروش و التهاب فرزندش که براى رسیدن آن روز، گذر آرام آرام و جانکاه لحظهها را به تماشا مىنشیند و روزها و سالها را با چشمان منتظرش بدرقه مىکند وجود ندارد.
به راستى چه رمزى مهر سکوت بر لبان بسته و چه سرّى در این میان رخ پنهان کرده است؟ چرا یاد امام حسین علیه السّلام همیشه و همه جا، همراه و همپاى یاد حضرت مهدى عجّل الله تعالى فرجه الشّریف است؟ چرا هرجا سخن از حسین علیه السّلام است، نام حضرت مهدى عجّل الله تعالى فرجه الشّریف نیز رخ مىگشاید؟ چرا عاشورا روز «ظهور» است و یاد حسین علیه السّلام آغازین کلام مهدى عجّل الله تعالى فرجه الشّریف …؟
این اثر مىکوشد گوشههایى از این ارتباط و پیوند را، از منظرهاى مختلف و در ابعاد گوناگون بررسى کند و رهیافتى بیان دارد تا به عنوان دستمایه برخى از محققان و مبلغان و نیز ابزارى براى تحقیق و پژوهش بیشتر و مقدمهاى براى کشف زوایایى دیگر از حقایق نورانى حیات این دو امام همام علیهما السّلام باشد. گرچه بررسى و تحلیل این پیوستگىها و نیز نتایج و آثار آن، مجالى دیگر و فرصتى فراختر مىطلبد و گشودن گره اسرار این پیوستگىها، دلهایى رازدان و جانهایى آگاه از آن اسرار را مىطلبد.
