سالار شهیدان به فرزندش امام سجاد علیه السّلام فرمود: «سوگند به خدا که خون من از جوشش باز نمىایستد تا این که خداوند، مهدى را برانگیزد. او به انتقام خون من، از منافقان فاسق و کافر، هفتاد هزار نفر را مىکشد».(1)
هروى مىگوید: به حضرت رضا علیه السّلام عرض کردم: اى فرزند رسول خدا!
نظرتان درباره این سخن امام صادق علیه السّلام که مىفرماید:
«هرگاه قائم ما قیام کند، بازماندگان قاتلان امام حسین علیه السّلام به کیفر کردار پدرانشان کشته مىشوند» چیست؟ حضرت رضا علیه السّلام فرمود: «این سخن صحیح است».
گفتم: پس این آیه قرآن وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى – چه معنایى دارد؟ فرمود: «آنچه خداوند مىفرماید صحیح است؛ ولى بازماندگان قاتلان امام حسین علیه السّلام، به کردار پدرانشان خوشحالاند و به آن افتخار مىکنند و هرکس از چیزى خشنود باشد، مانند آن است که آن کار را انجام داده است.
اگر مردى در مشرق کشته شود و مرد دیگرى در مغرب به کشته شدن او خشنود باشد، نزد خداوند شریک گناه شدن او خشنود باشد، نزد خداوند شریک گناه قاتل است. و این که قائم، فرزندان قاتلان امام حسین را هنگام ظهورش نابود مىسازد، براى این است که آنان از کردار پدرانشان خشنودند».(2)
1) مناقب ابن شهرآشوب، ج 4، ص 85؛ بحار الانوار، ج 45، ص 299؛ چشمانداز، ص 148.
2) علل الشرایع، ج 1، ص 219؛ عیون اخبار الرضا علیه السّلام، ج 1، ص 273؛ بحار الانوار، ج 52، ص 313؛ اثبات الهداة، ج 3، ص 455؛ چشمانداز، ص 154.
