از نظر گسترش فساد

استبعاد دیگری که برای شان وجود دارد در زمینه گسترش فساد و توسعه مداوم آن است که در عده ای بصورت یک عادت ثانوی رخنه یافته است. اینان می بینند که مردم در فساد غوطه ورند، و آن چنان در آن غوطه می خورند که قبح مساله از نظرشان رفته است.

اینان می بینند که مردم به ظاهر متمدنند ولی در باطن بت پرست شده اند: بت مقام، بت خانه و زندگی بت سینما، بت اتومبیل، بت زن و فحشاء، بت پول، بت لوکس و تجمل و… آنها را چنان بنده خود ساخته که حتی بهیچ قیمتی حاضر نیستند آن را از دست بدهند.

برای شان این استبعاد وجود دارد که چه کسی می تواند این انسانهای گمشده و فانی در این پرستش های کور و کر را به راه آورد؟ که می تواند آنها را از پرستش این همه بت های گوناگون باز دارد؟ چطور می شود آدمی را به آدمیتش برگرداند و زندگی جنگلی شان را به زندگی انسانی تبدیل کرد؟