جهان عرصه پیکار حق با باطل است. در جنبه ظاهر گاهی پیروزی از آن حق است و زمانی از آن باطن در معنی و واقع امر همیشه پیروزی از آن حق است زیرا مدافع آن و حامی آن خداست و خدا از کسی شکست نمی خورد.
تاریخ بشر همه جا و در همه مراحل شاهد تضاد و برخورد حق با باطل است و این حق و باطل گاهی در قالب دو طبقه حق و طبقه باطل تجسم پیدا می کند که در حال زود و خورد قرار می گیرند ولی از دید قرآن پیروزی نهائی از آن حق است و باطل از بین می رود.
تعبیر قرآنی در راه حق و باطل تعبیر آب و کف آن است. وجود کف بر روی آب امری عارضی است که دوام پذیر نیست دیر یا زود زائل می شود و آنچه باقی می ماند آب زلال است. آری حق برجاست اگر چه چند صباحی در معرض هجوم باطل باشد. چون این مربوط به اراده خداوند است (یرید اله لیحق الحق بکلماته) و باطل نابود شدنی است اگر چه چند صباحی پای بر جای بماند. پایان کار جهان و تاریخ حیات بشر به سوی استقرار و استواری کامل عدل و حق به پیش می رود.
