بشریت روزی به نقطه ای می رسد که در
آن در می یابد همه آنچه را که صاحبان مکاتب و ادیان آورده اند در صحنه عمل مواجه با مشکلات و دشواری هائی شده اند و هیچ کدام نتوانسته اند وضع ثابت و روشنی برای بشریت به ارمغان آورند. هر کدام از آنها ابراز وجود کرده و چند صباحی خود را نشان دادند و به زودی فانی شدند.
آنها در می یابند که اندیشه ها و مکتب ها هم چون امت دوره و فرصت معینی دارند. بهنگامی که دوره شان سر آیند فانی می شوند و از میان می روند. تنها تعالیم و دستورات الهی است که ثابت و پایدارند و بر اساس شرایط ضوابط و شرایط گوناگون، در عرصه های مختلف می توانند ابراز وجود کنند.
بینش قاطع اسلامی این است که اوضاع پدید آمده از اندیشه ها و افکار بشری همچنان ثابت نخواهد ماند. این فسادها، تباهی ها، دست اندازی ها و تعدی ها بزودی از میان می روند. امت کفر و فساد دوره ای دارد و آن چنان که تاریخ هم نشان داده است از میان می رود و بشریت راه خدائی را در پیش خواهد گرفت.
