سخن از تشکیل امتی عظیم و نمونه است، امتی که اعضای آن پیرو عقیده و دین واحد و باهم برادر باشند در چنان صورتی دیگر جای دعوا و نزاع و برخورد و درگیری نیست. گروه ها باهم اختلافی ندارند تا کارشان به درگیری و جنگ برسد.
از سوی دیگر بساط عدل در همه جا گسترده می شود. طرز فکر نژاد گرایانه از میان می رود که در آن پیروان یک نژاد از مزایائی خاص برخوردار بوده و دیگران را بحساب بیاورند. اندیشه های ناسیونالیستی محکوم می شود و افکار از حد درون مرزی به برون مرزی کشانده خواهد شد دیگر جای پائی برای دعوا نیست.
آری، دورنما این است که صلحی جهانی در سایه وحدت در مکتب و عقیده پی ریزی خواهد شد. اختلافات و درگیری های بی حساب از میان خواهد رفت، برادری و وحدت خواهد آمد.
درونمای آینده این است که عهد شکنی ها از میان می رود، تناقض های سیاسی زائل و نابود می شود، تحریک ها، بلوا و آشوبها بکناری خواهند رفت، ارعاب ها برای تحکیم موقعیت خود و تثبیت حاکمیت ها فانی خواهند شد. حقوق بشر بهمان گونه ای که انبیای الهی گفته در مرحله اجرا و عمل در خواهند آمد.
