دورنمای آینده این است که تربیت وظیفه آموز است، مسوولیت یاد می دهد، راه تعهد را می آموزد انسانیت و تکلیف را به آدمی می آموزد، موجودی ساخته و پرورده با ایدآلهای الهی و دارای اندیشه و ذهن آزاد باز می آورد.
دورنما این است تربیت افرادی می آفریند که در برابر جریانات و مسائل افرادی بی تفاوت نباشد، از بلا تکلیفی و سر در گمی رها باشند، تربیتی خواهد بود سالم و در طریق پروردن افرادی استوار، با هدف مومن و آگاه انسانهائی که با مغز خود بیندیشند، و با زبان خود سخن گویند و امور را با چشمان خود مشاهده نمایند.
اسلام قائل به پدید آمدن نظامی در تربیت است که بر اثر آن افراد مستقل بار آیند از زندگی اتکالی بپرهیزند، برای حل مسائل و دشواری های خود به دامن این و آن پناه نبرند، و درد و درمان خود را از خود بجویند.
حاصل تربیت آینده انسانهائی خواهند بود که تقلب در غذا و دوا ندارند، دهن کجی به مقام انسانی ندارند. معنویت شان واقعی است نه کاذب ادب شان ریشه دار است نه تصنعی، تنها ظاهر را نمی بینند و تنها به درک شخصی برای تصمیم گیری های بزرگ اقدام نمی کنند.
