رسواگری هائی که برخی از سران مذاهب قبل از اسلام تحت عنوان مذهب بوجود آورده اند جهل و خرافاتی را که باسم دین به مردم قالب زده اند سبب آن شد که در بین مردم این فکر پدید آید که بین دانش و دین تضاد و تعارضی است.
اسلام از همان آغاز خود در پی توسعه علم بوده و عقیده داشته است که هر چه دانش توسعه پیدا کند دین رشد و ترقی بیشتری پیدا خواهد کرد. بعلاوه اسلام خود گشاینده باب علوم متعدد و متنوعی در جهان بشریت بوده
و آن را توسعه داده است و شما در هر یک از شاخه های علم روز جای پای اسلام را بعیان می بینید.
چون همه ادیان منسوخ می شوند و تنها اسلام باقی می ماند، و چون پیوندی جدی بین دین و دانش است خود بخود این اندیشه لغو منسوخ خواهد شد و اسلام خود مشوق حرکت مردم به سوی دانش می شود و راه ترقی علم را از این باب می گشاید و در نتیجه بشریت از طریق آن به خیر ور فاه خواهند رسید.
