از پیشگوئیهای رهبران دینی در این زمینه صرف نظر کنیم که خود کتاب جداگانه ای می خواهد و از پیشگوئیهای عالمان و فلاسفه و صاحبنظران تنها به یک مورد قناعت کنیم، آن هم از یک جامعه شناس غربی، دوتوکویل جامعه شناس فرانسوی حدود صد سال قبل گفته بود:
حوادث گوناگون بسوی دموکراسی می چرخد، تمام مردان در دوران زندگی، با کوشش های خود کسانی را مدد داده اند که برای پیروزی خود با دموکراسی گام برداشته اند و بر عکس علیه کسانی پیکار کرده اند که با دموکراسی جنگیده اند. همه در یک طریق گام نهاده و باهم کار کرده اند و علی رغم خواسته شان و بدون آگاهی آلت دست کور کورانه در دست خدا بوده اند بنابر این توسعه تدریجی مساوات یک تقدیر الهی است. امری است که از آن گریزی نیست. این توسعه تدریجی و این تقدیر دارای مختصان زیر است:
1 – همگانی و جهانی است.
2 – با دوام و ریشه دار است
3 – هر روز از حوزه قدرت انسان فرار می کند
4 – حوادث و انسانها برای توسعه آن خدمت می کنند (جامعه شناسی کشورهای صنعتی – پرفسور رمون)
(ذکر این نکته ضروری است که ما عقیده بر صحت کامل آنچه که این عالم گفته است نداریم. فقط خواستیم دورنمائی را از دیدگاه او درباره آینده عرضه کنیم).
