آن پیشتاز الهی همانند وجدان کل و احساس انسانیت، هوی را مغلوب هدایت سازد. و آراء ونظریات فاسد را مقهور قرآن.
کیست آن کسی که هوی را مغلوب هدایت میسازد؟
آن کمال یافته الهی و تربیت و تعلیم یافته باغبان هستی است که همه وجدانهای ناب بشری به انتظار مقدم او لحظه شماری میکنند، و آن بقیه رسالت و امامت است که برای به ثمر رساندن تلاشهای پیشتازان ربانی، تاریکیهای شدیدتر از ظلمات دوران جاهلیت را از فضای ننگ آلود تاریخ زدوده و طعم تاریخ انسانیت را برای مردم جوامع قابل دریافت خواهد فرمود. در این روزگار است که حیات انسانها جوانه میزند و برای به ثمر رسانیدن حکمت وجودی خود، شاخهها، برگها و میوه خود را که قرار گرفتن در جاذبیت کمال ربوبی است، سرسبز و خرم میگرداند.
این انسان کامل که ماهیت هوی و مختصات آن را و همچنین ماهیت هدایت و لوازم و صفات آن را برای همه آدمیان میشناساند و طرق تقویت
اراده را برای مردم تعلیم مینماید تا آن جا که مردم حیات خود را در هدایت و کمال ببینند و مرگ خود را در هوی و هوس. در چنین روزگاری است که احدی از آدمیان به فکر تفسیر و توجیه هواهای نفسانی و شیطانی خود به وسیله کج و منحرف ساختن مفهوم هدایت و مختصات آن نخواهد افتاد… در آن روزهای الهی، چهره نورانی آن انسان کامل، قیافه حقیقی قرآن را روشن خواهد ساخت. آراء و نظریات پیش ساخته که بر مبنای آلودگیهای مغزی و تمایلات درونی شکل گرفتهاند، توانایی رویارویی با آن قیافه نورانی قرآن را از دست خواهند داد. درون مردم رشد یافته آن دوران، چنان صفاتی خواهد داشت که با رویارویی با قرآن، خود را با فروغ ربانی مواجه خواهند دید… در آن زمان مردم از جمادی بالاتر رفته و به درجه عالی انسانی و روح ملکوتی نائل میگردند… در آن روزهای الهی، فروغی در دلهای آدمیان میدرخشد که با هر کلمه از کلماتاللّه و هر آیهای از آیاتاللّه که رویاروی میشوند گویی خود مخاطب مستقیم آن کلمات و آیات میباشند و آنها را از خداوند سبحان میشنوند. در این موقع است که تاویلات نابجا و نظریات بیاساس درباره قرآن و تفسیر آن، همه و همه از بین میروند، و با ارتباط با کلام اللّه ناطق انس و الفت حقیقی با قرآن را نائل میگردند. مکتبهای ساختگی مخصوصاً آن آراء و تفسیراتی که تحت نفوذ قدرتمندان خودکامه در زمان آل امیه و آل عباس به وجود آمده بود، همگی بیاساس بودن خود را ظاهر میسازند…
به هر حال، مطابق دریافتهای وجدانی و حکم عقل سلیم و شهادت مکتبهای انسانی ـ الهی و صاحب نظران آگاه از ابعاد وجودی بشر در طول تاریخ، روزی در این کره زمین فرا میرسد که همای سعادت و عدالت بال و
پر گشاید و فضای این نیرنگ سرا و میدان تنازع در بقاء را به آشیانه انسان و انسانیت مبدل بسازد. قطعی است آن روز که عنایت الهی مدد کند و عدالت در روی زمین به وسیله دولت جهانی که زمامدارش انسان کامل الهی حضرت حجة بن الحسن علیه السلام خواهد بود، استعدادهای نهانی انسان که در طول قرون و اعصار متمادی، راکد مانده بوده است، به فعلیت در میآید و انسان تعریف حقیقی خود را درمییابد و علوم انسانی مشکل واقعی خود را پیدا میکند. خداوند سبحان در آن روزگار همه نیروهای روی زمین را در اختیار کسی قرار میدهد که آنها را در مجرای عدالت به ثمر میرساند. (1)
1) ترجمه و تفسیر نهج البلاغه، ج 24، خطبه ی 138، علامه محمد تقی جعفری.
