مهدی… یک الهام فطری انسانی است، که در برابر بینشهای… متفکرین جهان، روزگار درخشانی را مجسم میسازد… این الهام طبیعی و این شعور باطنی، که در افراد همه جوامع و ملل موجود است… از گستردهترین و روشنترین الهامات بشری است…
اثر وجودی این ایمان و باور، تنها این نیست که در مقابل ناامنیها و پریشانیها و دردها… انسان را تسلّی بدهد، و نگرانیهای درونی را آرامش ببخشد، بلکه… در برابر… دل مردگی و نا امیدی که مظالم جنایتگران و تراکم ستم بیداد پیشگان… به وجود میآورد.
… ایمان به مهدی علیه السلام… عامل نیرو بخشی است که… امید به دنیای عدل و داد آینده، حسّ مقاومت و جنبش را در افراد به وجود میآورد و از خاموش شدن مشعل انتقام که در سینه مظلومان برافروخته شده… و تند باد یأس و نومیدی با آن بازی میکند، جلوگیری مینماید.
… این شعور باطنی آمیخته با اعتقاد دینی، ثابت میکند که در روزگار آینده عدالت این توانایی را خواهد داشت که با یک جهانی مالامال از ستم
روبرو شود، و ارکان بیداد را منهدم سازد، و دنیایی از نو بنا کند. و هر اندازه ظلم و جنایت در اقطار جهان نیرومند گردد و بر… سرنوشتها مسلط شود، آخرالامر باید روزی منهدم گردد، زیرا ستم یک موجود غیر طبیعی و نابودی آن حتمی است…
اسلام مهدی را… یک حقیقت واقعی موجود و پایدار و زندهای معرفی میکند، که در هر آن، انتظار انقلابش را داریم، مهدی اسلام انسان معینی است، که در کنار ما با تمام وجودش زندگی میکند، و برای ما در همه این دردها، غصهها و آتش تاخت و تازهای ستمگران… و سوز و گداز و بخش دردمندان… میسوزد و خود او هم در انتظار آن لحظهای است که بتواند دستش را به سوی ستمدیده محروم… دراز کند، و ریشه ستمگران را از بُن بِکند.
… اعتقاد به وجود مهدی… اندیشه عدم پذیرش ستم را به طور مطلق و همیشگی… آن چنان به ما میبخشد، که این فکر را در سیمای درخشنده آن بزرگ رهبر ضد ستم آینده، مجسم میبینیم… رهبری که بزودی ظاهر میشود، و پیمان با هیچ ستمگری بر عهده او نیست، و در تمام طول عمر منقاد ظلم و جنایتی نشده است.
ایمان به او، ایمان به عدم پذیرش ستم، و یک نوع همگامی با او می‌باشد.
… انتظار فرج مهدی (ع) خود بزرگترین عاملی است که این اندیشه سازنده را تقویت میکند و ملت منتظر خود را متصل به رهبری میبیند که نابود کننده ستم است، لذا فکر نابودی ستم در مغز آن ملت زنده میشود، و
همواره در چهره ی تیره ی بیداد، نیستی و انعدام را میبیند. (1)
1) انقلاب مهدی و پندارها/ 10-1؛ آیةالله شهید سیدمحمدباقر صدر؛ ترجمه ی سیداحمد علمالهدی، چاپ سوم.
