زمان مطالعه: < 1 دقیقه
علاّمه مجلسى روایت کرده است:
«رجلٌ مِنْ اَهْلِ قُم یدعو النّاس الى الحقّ یَجتمع معه قومٌ کَزُبرِ الحدیدِ، لا تزلّهم الریاح العواصف، لا یَملُّونَ من الحرب ولا یجبنونَ وعلى اللّه یتوکّلونَ والعاقبة للمتّقین»(1)
«مردى از اهالى قم مردم را به حق فرا مى خواند، گروهى که دل هاى آنان چون پاره هاى آهن است، گرد او جمع مى شوند. طوفان هاى سخت آنان را نمى لرزاند. از جنگ خسته نمى شوند و بیمى به خود راه نمى دهند، بر خدا توکّل مى کنند و عاقبت [نیک] از آن پرهیزگاران است».
1) بحارالانوار، ج 60، ص 216؛ ونیز: سفینه البحار، ج 2، ص 446.