خداى بلندمرتبه در وصف بندگان شایسته خود «ابراهیم»، «اسحاق» و «یعقوب»(علیهم السلام)مى فرماید:
(واذکر عبادنا ابرهیم واسحق ویعقوب اولِى الایدى والابصار انّا اخلصناهم بخالصة ذکرى الدّار وانّهم عندنا لمن المصطفین الاخیار)(1)
«و بندگان ما ابراهیم واسحاق ویعقوب را که نیرومند ودیدهور بودند، به یاد آور. ما آنان را با موهبت ویژه اى ـ که یادآورى آن سراى بود ـ خالص گردانیدیم. وآنان در پیشگاه ما به جِدّ از برگزیدگان نیکانند».
بصیرت، نیازمند قدرت است وبدون قدرت، از دست مى رود وبه خاموشى مى گراید. بصیرت را جز مؤمن نیرومند بر نمى تابد و هنگامى که نیروهایش تحلیل رود، فاقد بصیرت مى شود. بنابراین، قدرت نیاز به بصیرت دارد؛ زیرا توانایى بى بصیرت، به لجاجت ودشمنى واستکبار بدل مى شود.
خداى تعالى ابراهیم، اسحاق و یعقوب را چنین توصیف فرموده که آنان صاحبان «قدرت» و «بصیرت» هستند. در برخى روایات نیز، یاران امام عصر«علیه السلام»به صاحبان «قدرت» و«بصیرت» توصیف شده اند.
1) ص (38)، آیات 45 – 47.