زمان مطالعه: < 1 دقیقه
براساس مفهوم ذکر شده، مسأله برعکس مى شود وامام«علیه السلام» منتظر حرکت و مقاومت وجهاد ما خواهد بود؛ نه ما منتظر ایشان. مسأله ظهور امام«علیه السلام»هنگامى که با واقعیت هاى سیاسى وانقلابى ما مرتبط باشد، بى گمان این ماییم که این واقعیت ها را تحقق مى بخشیم. بنابراین مى توانیم دو گونه عملکرد در این رابطه بروز دهیم: یا آنکه با اقدام، حرکت، اتحاد، نظم تشکیلاتى، فداکارى و امر به معروف، زمینه قیام آن حضرت را فراهم سازیم و یا آنکه کار را به عهده دیگران
گذاشته و خود از هرگونه اقدامى شانه خالى کنیم و از رویارویى با مسؤولیت ها بگریزیم.