1ـ در کتاب «وشن جوک» از کتب هندوها چنین آمده است:
سرانجام دنیا به کسی بر گردد که خدا را دوست دارد و از بندگان خاصّ او باشد. و نام او «فرخنده و خجسته» باشد!
2ـ در کتاب دیگری به نام «دیده» آمده است:
پس از خرابی دنیا پادشاهی در آخر زمان پیدا شود که پیشوای خلائق باشد; و نام او «منصور» باشد، و تمام عالم را بگیرد; و به آئین خود آورد.
3ـ در کتاب «دداتک» از کتب مقدّسه برهمائیان آمده است:
… دست حق در آید و جانشین آخر «ممتاطا» ظهور کند و مشرق و مغرب عالم را بگیرد همه جا; و خلایق را هدایت کند.
4ـ در «پاتیکل» از کتب هندوان آمده است:
چون مدّت روز تمام شد، و دنیای کهنه نو شود; و زنده گردد و صاحب ملک تازه پیدا شود; از فرزندان دو پیشوای جهان یکی ناموس آخر زمان و دیگری و حتّی بزرگ وی که «پشن» نام دارد و نام صاحب آن ملک تازه «راهنما» باشد; بحق پادشاه شود، و خلیفه رام باشد و حکم براند و او را معجزه بسیار باشد.
5ـ در کتاب «باسک» از کتب هندوها آمده است:
دور دنیا تمام شود به پادشاه عادلی در آخر زمان که پیشوای فرشتگان و پریان و آدمیان باشد; و راستی حق با او باشد، و آنچه در دریا و زمینها و کوهها پنهان باشد، همه را به دست آورد، و از آسمان و زمین آنچه باشد خبرمی دهد، و از او بزرگتر کسی به دنیا نیاید!
